Nieco dziwny, intensywniejszy niż zwykle smak, ale najważniejsze że jabłka są świeże i smakują wybornie.
Na okładce napisali "czarna komedia roku". Po obejrzeniu filmu, nie zgadzam się z tym stwierdzeniem. Wchodzę na Filmweb i uff, gatunki są prawidłowe :)
Oczywiście czarny humor tutaj jest, ale są także mocno wyczuwalne wątki dramatyczne, co czyni z "Jabłek Adama" nie czarną komedię, lecz zapadający w pamięci komediodramat.
Bo oto reżyser porusza w swoim filmie sprawy ważne dla każdego człowieka i czyni to w niezwykły sposób. No bo niby jak można się chichrać z poważnych rzeczy? Film Andersa Thomasa Jensena pokazuje że można. Można zrobić film o trudach życia, wierze, zmaganiu się z samym sobą, przemianie, odkupieniu i nawróceniu, a jednocześnie nie popaść w zbytnią nachalność, skostniałość i banał. Brawo!
Trzeba wspomnieć o kreacjach aktorskich Madsa Mikkelsena i Ulricha Thomsena. Wspaniały kontrast dobra i zła, został wspaniale ukazany przez tych dwóch aktorów. Najlepsze role w filmie. Pozostałe też nie są złe, zwłaszcza Nicolas Bro w roli byłego mistrz tenisa. Cudowne są zdjęcia - ładne kolory i malownicze ujęcia :) Jedyne do czego mogę się przyczepić, to muzyka która w niektórych miejscach bardziej pasowałaby do... melodramatu. Ale może właśnie tak miało być? Nietypowo? Cały film jest nietypowy, a więc...
Oczywiście serdecznie polecam. Oby jak najwięcej takich optymistycznych filmów, po których człowiek chodzi jak nowo narodzony.