Jack Reacher to sadysta. Zadawanie bólu i zabijanie innych ludzi sprawia mu przyjemność.
Kiedy był małym chłopcem rzucał kamieniami w żaby w stawie, i tak mu już zostało. Ale jest
przy tym niesamowitym konformistą, nie potrafi grać według własnych reguł – i zabijać dla
frajdy jak wielu innych filmowych psychopatów - potrzebuje aprobaty społeczeństwa. Dlatego
dba o to, aby zadawać ból w obronie własnej i innych miłych ludzi lub wymierzając własną
sprawiedliwość. Ale faktycznie ma te pierdoły gdzieś, robi mu to po prostu niesamowitą frajdę,
kopnąć kogoś w krocze lub strzelić w głowę bezbronnemu starcu.

Poza tym uwielbia wolność przez duże W. Podróżuje po świecie i nie ma żadnych obowiązków.
No może oprócz jednego… punktualnie co miesiąc wpłacić na fundusz emerytalno-rentowy.
Bo w głębi serca to księgowy na państwowej posadzie, który na weekend odpala swoją
maszynę i chce poczuć się kimś i poszaleć, ale w poniedziałek stawia się punktualnie w biurze
ze starannie przyczesaną grzywkę i w spodniach an kant.

Wszystkie laski na niego lecą, mają kisiel tam gdzie trzeba, jak tylko pojawi się na scenie. Ale
on sam ma zakaz seksowania, jedyną intymną przygodę przeżywa ładują naboje do
wielkokalibrowej spluwy na strzelnicy. Chyba boi się kobiet. Dlatego też to wieczne
podróżowanie. A napięcie seksualne rozładowuje łamiąc kości i wybijając zęby. Gra.

Ma też parę zalet. Nieźle kombinuje i ma fotograficzną pamięć. Ale ogólnie to typek wielce
niesympatyczny. Ale film polecam.