Nie rozumiem fenomenu 21/22 roku, gdzie na każdym kroku, wszędzie wciskani są przestępcy czy gangsterzy. Dlaczego nie robi się filmów, gdzie pokazuje się takie osoby w złym świetle? "Jak pokochałam gangstera" idealizuje wręcz przestępcę. Co do samego filmu.. Wszystkie postacie są przerysowane, Nikoś wyszedł na wiecznego luzaka na chaju, Sylwek jak po tygodniowym maratonie mefedronowym, Nikite zostawię już bez komentarza, szkoda słów na to. Trochę zalatuje parodią czy satyrą wręcz. Oglądałem na 3 razy, bo film ciągnie się jakby opowiadał biografie co najmniej papieża. Niemiecki międzynarodowy agent wygląda i zachowuje się jakby praca w policji była jego dorywczą, a na codzień zajmował się głównie lekcjami gry na flecie. Oto dzieło wielkiego Kawulskiego, miłośnika gangsterki, kolejny Papryk Vegeta. Na złamany plus muzyka oraz to, że film dostępny "za darmo" przy okazji subskrypcji Netflix, chociaż sądząc po naszym "dziwnym" społeczeństwie, w kinach też miałby polot, bo takie gnioty zbierają największą publikę niestety.