Na ten film wybraliśmy się żoną, głównie z uwagi na jej sympatię do Macieja Zakościelnego i Anity Sokołowskiej. Osobiście spodziewałem się kolejnej drętwej i nieprzekonującej historii z wątkiem romansidła. Spodziewałem się takiego polskiego standardu 3-4/10. Po seansie byłem w lekkim szoku, bo film zwyczajnie mnie ujął i to pomimo mało wiarygodnego fundamentu całej opowieści - samotnie wychowująca dziecko matka, nie zgłaszająca się przez 18 lat po alimenty od znanego i bogatego ojca dziecka. Nie, takie rzeczy się po prostu nie zdarzają (choć może tu przemawia moje zboczenie zawodowe).

Pomimo takiego Sci-Fi na początku, dałem się wciągnąć w śledzenie losów bohaterów. Jestem pod wielkim wrażeniem tego jak dobrze aktorzy potrafili przekazać emocje, które ku memu zaskoczeniu udzieliły się również i mi. Pomiędzy aktorami widać chemię, w szczególności na pochwałę zasługuje trio Sokołowska-Zakościelny-Sawczuk. Najgorzej chyba wypadła Kamińska, która co i rusz latała w zmysłowej bieliźnie, prezentując swoje cielesne atuty. Nie była może zła w swojej roli, ale równie dobrze mogłoby jej w tym filmie nie być.

Film ogląda się płynnie do tego stopnia, że ani razu nie zerknąłem na zegarek. Nie zwróciłem także uwagi na jakieś absurdalne luki fabularne, których się spodziewałem. Słowem zgrabnie nakręcony, pouczający, nienachalny i wartościowy film.

Mnie kupił, może dlatego, że spodziewałem się kolejnej szmiry a może dlatego, że po prostu jest dobry. Jeszcze nie wiem, ale póki co 8/10.