Panie Słowiku! Znowu pana spotykam! I znowu podzielam twoją opinię. Może Jasminum podoba się bardziej bo jest bardziej "rodzimy", bo można sobie przypomnieć jaka ta nasza Polska piękna? Zresztą uważam, że Kolski jako jeden z nielicznych- po zastanowieniu stwierdzam że jest jedynym polskim reżyserem który wart jest mojego zainteresowania. "Jancio Wodnik" albo "Daleko od okna" to sa już fenomeny.

Faktycznie Polska została tutaj pokazana jak z bajki, czułem lekki klimacik chociażby filmów Tornatorre, a po ostatnim seansie "Czekolady" też przypomniało mi się to małe miasteczko z "Jasminum". Nie powiem jednak, żeby film Kolskiego bardziej mi się podobał od tego Tykwera. Jest dużo skromniejszy, ale nie w tym rzecz. Po prostu "Pachnidło" miało jeszcze lepszy klimat, zdjęcia i muzykę;)
Braki w rodzimym kinie powoli uzupełniam, bo są duuuże, ot takie "Jasminum" to dla przykładu jedyny film Kolskiego jaki widziałem, więc jeszcze nic o nim powiedzieć nie mogę. Shame on me:| Ale to się zmeni;)

Eh, moim zdaniem to "Jasminum" miało dużo lepszy klimat od "Pachnidła". "Pachnidło" zapachniało mi lekko Holiłudem, choć nie za bardzo. Najbardziej w końcówce. W powieści zakończenie było bardziej brudne, brutalne i przez to takie jakby bardziej autentyczne.
A "Jasminum" to film ciepły, cholernie prawdziwy w sferze emocjonalnej. Za to go cenię :)

ogólnie miałem przyjemność oglądać Pachnidło i zaraz po nim Jasminum (dzień później). Pachnidło mnie niczym nie zachwyciło wręcz przeciwnie, zakończenie wywołało u mnie spazmy śmiechu co chyba nie było zamierzeniem twórcy, no ale co tam. Oglądając Jasminum musiałem się upewnić który film najpierw powstał ;D Jednak właśnie to ten film mnie zafascynował. Ciężko mi go opisać po prostu jest piękny. Jeszcze był tekst w Jasminum: "...nie daj sie zwieść, to tylko pachnidło." heh Mimo że film był wcześniej od pachnidła już wtedy wyrabiał mu reputację ;)

Widzę, że nie jestem jedyna w oczarowaniu "Jasminum". Zresztą film ten nie ucieszyłby chyba tylko drewnianego kija, gdyż jest przepełniony miłością pod każdą postacią oraz rozbrajającym poczuciem humoru w wykonaniu zadziornej małolaty i brata-kucharza zakonnego. Po takim filmie dobrze sie śpi :). Polecam!