mówisz o lost in translation? to jedyny film, który pod tym tytułem kojarzę; niebardzo widzę to uderzające podobieństwo fabuły, samotność w wielkim mieście? nawet jeśli jakieś podobieństwa są, to trudno ich uniknąć, za dużo książek napisano, filmów nakręcono ect., z resztą oryginalność fabularna wcale nie zachwyca mnie bardziej niż inne podejście do wałkowane już sto tysięcy razy tematu.
Dla mnie plus za zdjęcia, są piękne, fakt, że chyba łatwiej o takie przy czarno-białej formie, najbardziej wpadły mi woko plenery, ranki, podróż do pracy, są takie przestrzenne, do tego kamera nie wali na wprost, ale przyjmuje dość ciekawe kąty widzenia, rzuca się w oczy; jestem na świeżo po filmie, jeszcze raz muszę obejrzeć ;P/ tylko tak mnie mierzi kurde zakończenie... i chyba nie zasnę, pojadę z lekka romantycznie; znikała, wymyślił ją? czy może wymazać próbował po tym jak zniknęła z pokoju hotelowego? ale... jest szyba na lotnisku i znowu ona, ale też znika i już nie wiem ;( ;P/ wiem, że filmy bez happy endu są wyjątkowe, niedosyt ogromny, ciekawość ściska, i jeszcze bardziej wątek w rzeczywistość wkracza, niż mógłby to zrobić z tym 'happy', ale no, ja tylko zadaje pytania