Chor w postaci brodewayowskiego musicalu+sekretaka+wscibstwo chorzystow komentujacych co sie da i dialogujacych z bohaterami-rewelacja! Historia tez kolorowa i tu szereg epitetow okreslajacych zycie(gdzies w filmie to bylo). Genialny trawers paru konwencji, a Allen jak zawsze w swoim ulubiuonym NY klimacie intelktualnym.

Zgadzam się, zgadzam... "Tu Zeus nie ma mnie w domu... Zeusie, Zeusie, zadzwoń do nas!!!" Film genialny, jak wszystkie dzieła Woody'ego Allena:-)