Film jest wyjątkowo niskobudżetowy, co samo w sobie nie jest przyganą, szczególnie gdy się wspomni niektóre osiągnięcia kina campowego, nie zapominając, rzecz jasna, o dokonaniach Jima Jarmuscha. Jednak w tym wypadku wydaje się, że mamy do czynienia z jakimś szczególnym rodzajem cięcia, bo nie tylko budżetowego, lecz i intelektualnego, bowiem scenariusz to nieudolne połączenie odległych nut dobiegających nas od strony współczesnej Nibylandii i taniego, ociekającego lepkim sentymentem harlequina osadzonego w bardzo nieodległej dystopii.Być może twórcy wiedzieli, co chcą przekazać widzom, jednak obawiam się, że widzowie nie dorównają do ich poziomu i nawet po napisach końcowych (jakże kojących nudę!) nie będą mieli zielonego pojęcia, o co chodzi. Sądzę, że o nic. I to tyle tym filmie, bo nie mam zamiaru tracić na niego więcej czasu, myślę jednak, że ten, który nie lubi grafomanii, mocno przemyśli swój zamiar zanurzenia się w emanacje osobowości współscenarzystów i współreżyserów razem wziętych.
Zresztą, jak chcecie, to oglądajcie, ale przez cały czas pamiętajcie, że JA was do tego nie zachęcałem!
P.S. Ocenę podwyższyłem o co najmniej 1 z uwagi na pracę operatora, który chyba jako jedyny z ekipy znał się na swojej robocie.