Film inspirowany prawdziwymi wydarzeniami.
Doskonały scenariusz i reżyseria Macieja Pieprzycy wciąga nas w bardzo dobry thriller psychologiczny o najbardziej znanym, mordercy stulecia. Na 30 lecie PRL-u miała zabić 30 kobiet, sprawca działał zawsze tak samo, po zmroku podbiega z tyłu i uderza w głowę...
Przenosimy się w estetykę czasów gierkowski, lata 70- te XX wieku, scenografia, rekwizyty, kostiumy, dym z papierosów unosi się w pomieszczeniach z możliwością zawieszenia siekiery, wódka leje się hektolitrami i panuje psychoza wśród narodu i pościg milicji za "Wampirem" z Zagłębia. Klaustrofobiczny pudełkowy, oszczędny wymiar od pierwszych minut wciąga nas w pełną napięcia, intrygi grę, która rozgrywa się pomiędzy szefem dochodzeniówki i podejrzanym. Pieprzyca świetnie skroił cechy psychologiczne poszczególnych bohaterów, zbrodnię stulecia pozostawiając to w drugim planie, by na pierwszy wynieść Janusza Jasińskiego (doskonały w tej roli Mirosław Haniszewski). Jasiński od początku podchodzi poważnie do zadania, uczciwy, skrupulatny, bystry wciela plan profilerski tworzenia portretu psychologicznego (analiza komputerowa - nowatorstwo tamtych czasów PRL-u), zawężenie miejsc zbrodni oraz podejrzanych do minimum, z grupą współpracowników nie cofną się przed niczym, by tylko wykryć sprawcę, sprawa priorytet.
Jasiński powoli odkrywa przed nami swoje karty atutowe i przemianę , która pokazuje, zaangażowanie, uczciwość, lojalność by na końcu tej drogi pełnej wątpliwości, moralnych dylematów, hamletowskich rozważań "być lub mieć"...wkracza na drogę kariery zapominając o ideałach młodości. Haniszewski stworzył postać niejedno wymiarową , która od euforii wskakuje do skrajności, walczy ze swoimi demonami, przemiany, psychiczny i fizyczny ból i ciągłe wątpliwości, czy data 26/04/1977 i ten wyrok był zgodny z dowodami.
Muzyka pełna amoku, obłędu, paranoi genialnie pasuje do klimatu i tworzy nastrój grozy i napięcia, ciarki przechodzą.
Świetna reżyseria, genialny scenariusz, techniczny majstersztyk.
Montaż Leszek Starzyński, zdjęcia Paweł Dyllus. Scenografia i kostumy świetnie oddają epokę.
Świetne aktorstwo :Arkadiusz Jakubik, Agata Kulesza, Michał Żurawski, Piotr Adamczyk czy Tomasz Włosok.
Magdalena Popławska nieobecna, niewidoczna, szara, sztuczna i irytująca.