Dżoker Phoenixa to ciekawa rola.
Nie jeat ani artystą-mordercą, radosnym psychopatą Nicholsona,
ani pozbawionym humoru terrorystą Heatha Ledgera (oscar dla niego był nadużyciem, dostał go, bo zmarł, kosztem nieodżałowanego Michaela Shannona z "Drogi do szczęścia"),
jest smutnym mordercą.
Teraz Oscar byłby zbrodnią dla Phoenixa, tak wspaniałego w "Kochankach", "Osadzie", "Spacerze po linie", "Onej", "Mistrzu", "Gladiatorze". Dżoker Phoenixa jest po prostu smutnym mordercą. I jest to świeże spojrzenie, ciekawe, ale Oscar byłby jednak przesadą. Zwłaszcza z powodu konkurencji:
BRAD PITT - "Pewnego razu w Hollywood"
ANTONIO BANDERAS - "Ból i blask"
TARON EGERTON - "Rocketman"

Tym niemniej film więcej niż wart obejrzenia, choćby ze względu na wyjątkowo subtelne cytaty (jeżeli widz ich nie dostrzeże, nic się nie stanie, po prostu będzie uboższy o konteksty):
"KRÓL KOMEDII" Martina Scorsese ,
"MECHANICZNA POMARAŃCZA" Stanleya Kubricka ,
"TAKSÓWKARZ" Martina Scorsese ,
"SZCZĘŚLIWY CZŁOWIEK" Lindsaya Andersona ,
i te mniej oczywiste, a jednak:
"ROZMOWA" Francisa Forda Coppoli
https://www.youtube.com/watch?v=r-LDPN351EM
"FRANCUSKI ŁĄCZNIK" Williama Friedkina
https://www.youtube.com/watch?v=CzZwFh-F0fw
https://www.youtube.com/watch?v=wYMJal35N0o
"EGZORCYSTA" Williama Firdkina...
https://www.youtube.com/watch?v=n_IG7u4ph0M

Ten film pokazuje przemianę chorego człowieka w mordercę, a nie mordercę samego w sobie. Główny bohater jest wykreowany przez antypatyczne społeczeństwo. Przez brak zrozumienia ze strony otaczających go ludzi i stosowaną na nim przemoc tworzy się z niego to, co tworzy. Ze zdrowym człowiekiem nic takiego pewnie by się nie stało, nie byłoby podobnej przemiany, a tu jak wiesz, jest mowa o chorej jednostce. I te akta ze szpitala jeszcze bardziej pogłębiły to jego szaleństwo, gdy się dowiedział, jak okrutne miał dzieciństwo. Ten film jest tak uwielbiany, bo oprócz wspaniałego Phoenixa, może się jeszcze poszczycić wiarygodną psychologią postaci i mówi co nieco o społeczeństwie. Oczywiście wspomniane jest, że nie każdy jest tak okrutny, jakby się wydawało, ale wiadomo, że Arthur widzi świat w czarnych barwach. No i generalnie, wszystko się trzyma kupy w tym filmie i reżyser zostawia pole do interpretacji. Nie bez powodu ten film wygrał festiwal w Wenecji.

Pitt (on jest na drugim planie!) i Egerton są jakąś wielką konkurencją? Nie obrażaj Joaquina. Oscar dla niego, i dla filmu też zresztą, byłby jak najbardziej na miejscu.

https://www.youtube.com/watch?v=lb8fWUUXeKM