masz 100% racji-postacie były przerysowane i nierealne
pzdr

zgadzam się z powyższymi, poprawność psychologiczna postaci- żadna.

na jakiej podstawie twierdzisz, że nie jest to psychologicznie poprawne? jednak nie do końca zgodziłabym się z tą analizą.

Nie wszyscy muszą się od razu rzucać po ścianach, bo nieletnia wpadła:) (Nie każdy uzewnętrznia swoje emocje. Np. Ten młody chłopak to totalny introwertyk. A Juno najzwyczajniej w świecie jest niedojrzała i nie histeryzuje, bo nie ma świadomości konsekwencji urodzenia i wychowania dziecka / ew. oddania do adopcji). A może szkoda na to czasu i lepiej się skupić na działaniu - opieka nad drugą osobą? Jestem bardzo ciekawa jakbyście się Wy w takiej sytuacji zachowali. Daję sobie uciąć rękę, że nigdy byście się nie spodziewali, że tak zareagujecie.

A film mi się podobał, ale (faktycznie) zaskoczona jestem tą całą wielką fascynacją Juno przez Hollywood.

Czyli Ty byś chciała, żeby wszystko było tak jak w cukierkowej Nibylandii, tak? Nastolatek staje się przykładnym ojcem, rodzice pieją z zachwytu, że będą mieli wnusia... To by właśnie było nieprawdziwe!
Juno nie przyjęła wiadomości spokojnie. Nie widziałaś, jak się bała, kiedy miała powiedzieć rodzicom? To właśnie było prawdziwe i naturalne, tak właśnie czułaby się szesnastolatka! Co jeszcze, Twoim zdaniem, miała zrobić? Piszczeć histerycznie? Rzucić się z mostu? Ona jest przyzwyczajona, żeby sama sobie radzić ze swoimi emocjami, bo psiapsiółka robi sobie jaja, macocha woli psy niż ludzi, a ojciec też jakiś ciemięgowaty taki.
Juno ma rozważania o związku na dobre i na złe, bo chce, żeby jej dziecko wychowywało się w idealnym domu (czytaj: w lepszym niż ona sama). Myślała, że taki znalazła, a gdy się okazuje, że wcale nie, ogarnia ją zwątpienie. Cóż, dla popcornożercy może to i mało spektakularny moment kulminacyjny...
A to, że rodzice się nią nie interesowali... cóż, tacy to już widać byli rodzice.
Bleek kochał Juno, nie jej dziecko. Wiesz, w tym wieku miłość rzadko oznacza gotowość do wzięcia na siebie odpowiedzialności za rodzinę... raczej gotowość na seks.
Matka Bleeka nie miała pojęcia, że zostanie babcią! Wyraźnie jest to w filmie powiedziane: rodzice Juno obiecali, że nic nie powiedzą rodzicom Bleeka.
Co do Marka częściowo się zgadzam: sympatyczna postać, ale mało przekonująca. Tyle że jemu nic się nagle nie odmieniło. Po prostu wyszedł spod pantofla. :)

Moim zdaniem nie zrozumiałaś kilku scen filmu. Matka Bleeka nie wiedziała o ciąży Juno. Mark od początku nie był gotowy na ojcostwo, po prostu bał się to powiedzieć Vanessie.

A co do Bleeka i rodziców Juno: naprawdę uważasz, że wszyscy muszę się wydzierać na wiadomość o ciąży?

Nie przesadzajmy z tą skrajną niedojrzałością i niezrozumieniem swojej sytuacji- Juno ma 16 lat. Poza tym jest przecież niesamowicie bystra i inteligentna, naprawde zaskakuje mnie, że sięga tak "płytko". Znam dziewczyny, które "wpadły" i rodziły dzieci nie mając 17 lat. Nie było rzucania się z mostu, ale żeby taki stoicki spokój?? Rodzice Juno mają małe dzieci w domu, co by się stało, gdyby pojawiło się kolejne? to nieaturalne, że nie próbują rozważać z Juno decyzji o pozostawieniu dziecka (zwłaszcza, że macocha się nim zachwyca podczas badania), jakby nie zdawlai sobie sprawy, jakie ta decyzja może mieć konsekwencje. Przyjaciółka Juno info o ciąży odbiera nie bardziej emocjonalnie niż gdyby chodziło o spalony popcorn. Dziwne. Uczucia między Juno a Bleekiem nie widać wogóle, a tu nagle buuum- prawdziwa miłość. Rozumiem, że to lekki film, ale niestety- ja go nie kupuję. Tym bardziej stwierdzeń, że on taki "prawdziwy".

odniosłam dokładnie takie samo wrażenie - złe (bo mało prawdziwe) reakcje bohaterow. jednak muszę przyznać że gra ellen page bardzo mi się podobała:)
i jeżeli uznam ten film dosłownie za komedię to wszystko ok;)

lepsza "wpadka". tam bylo to bardziej realistyczne. i wiecej zarazem powagi i humoru. a juno? "zaszlam w ciaze, ojejku. musze kumus oddac dziecko. tobie? bardzo prosze". idiotyczna, nierealna idylla.