Ten film posiada w sobie niesamowitą magię, można uważać że tak banalny temat nie może posłużyć za dobry film. A jednak ! To w jaki sposób cała sytuacja jest przedstawiona, zasługuje na laury. Zbuntowana Juno, nieśmiały chłopak, który potrafi w jednym momencie pokazać swoją podłość i rozczarowanie (mianowicie sytuacja kiedy rozmawia z Juno w szkole o tym jak ona dała mu kosza, a on idzie z inną dziewczyną na bal) aby po chwili zamienić sie w słodkiego chłopczyka który nie do końca może uwierzyć w to co przed chwila powiedział. Klimat filmu ? GENIALNY ! Akcja toczy się odpowiednim tempem, dzięki któremu nie sposób sie zagubić. Znakomite przerywniki między porami roku no i oczywiście MUZYKA !, spokojna i delikatna utrzymana w klimacie filmu, aż nie mogę uwierzyć że film ten nie dostał nominacji za najlepszą muzykę ;) Przecież nawet Ratatuj jest nominowany. ;) No ale cóż nie można mieć wszystkiego ;)
Mnie osobiście zauroczyła gra aktorska, pomysł, muzyka, miłość do Tic-Tacków, no i ostatnia scena, coś pięknego. ;)

10/10