Wymuszone dialogi. Irytująca główna bohaterka. Mierna gra aktorska pary, która miała przyjąć dziecko. Scena z usg mnie, kiedy to pielęgniarka próbuje powiedzieć swoje trzy grosze, a macocha Juno triumfalnie ją gasi, albo zachwyty nad rekwizytami z pokoju Marka - sztuczne do bólu. Jeśli miała być to komedia, to coś mało się śmiałem. Raczej się nudziłem i irytowałem, niż śmiałem. Chyba zgred ze mnie. Jeśli miał być to dramat, to jakoś specjalnie się nie wzruszyłem, czy też przejąłem.
Z plusów, mogę wymienić jedynie sympatyczną postać Bleekera oraz to, że w pewnym sensie film promuje pozytywne zachowania.
Ale jeśli chodzi o wrażenia artystyczne- zawiodłem się. Zdecydowanie poniżej oczekiwań. Nominacja do Oskara?? To chyba jakaś pomyłka. Jednakże, jeśli ktoś gustuje w leciutkich filmach, film może się spodobać.