Ogólnie to podczas seansu trzeba logiczne myślenie i prawa fizyki zawiesić na wieszaku. I nie chodzi mi o sam fakt istnienia dinozarłów w świecie współczesnym. Chodzi o to iż film ten jest zwykłym głupkowatym akcyjniakiem na poziomie chociażby „Uncharted”. Pościgi, strzelaniny, śmieszkowate teksty w chwilach zagrożenia itp. wprost dla fanów współczesnego kina akcji – absolutnie nie dla mnie. To co doceniam w tym filmie to muzyka. Oj pięknie się słuchało muzyki symfonicznej.

Już od samego początku bardzo męczący był przekaz ideologii wpółistnienia i równości wszystkich stworzeń na ziemi. Istny absurd w realu jednak w filmie wylewał się dość często. Kwintesencją tego był manifest wygłoszony przez dr. Iana Malcolma na uczelni gdzie wymownie podczas jego przemowy o równości wszystkich stworzeń pokazywano ludzi o różnych kolorach skóry. Również na koniec zaserwowano śliczną laurkę o pokojowym współistnieniu dinozarłów i ludzi – normalnie słodko pierdzący bełkot ignorujący realne prawa natury.

Film jest niestety zwykłym akcyjniakiem na poziomie „szybkich i wściekłych” – patrz scena katastrofy/lądowania/ kąpieli szrotowatym samolotem śmigłowym w zamarzniętym zbiorniku wodnym.
Przez najmniejszą chwilę nie odczułem żadnych emocji i zaniepokojenia nad losem jakiejkolwiek postaci. Po prostu wiedziałem że nikt „poprawny” nie zginie – nuda bez dramaturgii. Wszystko strasznie ugrzecznione jakby ten film miał być skierowany dla dzieci PG13. Przysłowiowe „flaki z olejem” oglądałem bez zaangażowania co jakiś czas grzebiąc w telefonie z nudów.

Nie wiedziałem że zostanie mi zaserwowana głupia bezrefleksyjna rozrywka. Liczyłem na coś nieco ciekawszego. Kto przed seansem wiedział czego się spodziewać ten się nie zawiódł i dał wyższą notę. Jak dla mnie to maxymalnie 5/10 z uwagi na świetną muzykę.