Zgadzam się, piękna plastycznie, liryczna opowieść o człowieku, który próbując zrozumieć umierającego ojca, uczy się sam siebie. Pytanie postawione w tytule brzmi w istocie: kiedy ostatnio NAPRAWDĘ widziałeś swego ojca, nie jako figurację autorytetu, ale jako złożony, niepowtarzalny ludzki byt w całym bogactwie jego człowieczeństwa. Film pokazujący, jak obecna w społeczeństwach zachodnich presja, by kochać rodziców bezwarunkowo ("czcij ojca swego i matkę swoją"), pozostawia częstokroć dzieci w konflikcie wewnętrznym, rozdarciu pomiędzy poczuciem obowiązku a faktycznymi emocjami. Wreszcie film o niemożności porozumienia się, o tym, jak komunikacja międzyludzka sprowadza się do czczej gadaniny o byle czym w miejsce prawdziwej obustronnej rozmowy ("Dad, it would be good to talk at some point, wouldn, t it?", "What aqbout?"). I pomimo tego wszystkiego film afirmujący życie. Żadnej ckliwości, żadnej przesady, żadnego kiczu. Do tego dwie wybitne kreacje aktorskie (Jima Broadbenta i Colina Firtha), znakomite role drugoplanowe, piękne, długie ujęcia, zachwycająca żonglerka światłem i cieniem, nieliniowo opowiedziana fabuła. Super film.

Nie rozumiem, dlaczego Colin Firth "WRESZCIE" w innej roli"? A Tumbledown, Apartament Zero, Miesiąc na wsi, Dziewczyna z perłą, Trauma, Gdzie leży prawda, Donovan Quick, Born Equal (tak dla przykładu)? Colin Firth zagrał wiele ról dramatycznych, tyle że siłą rzeczy nie są to filmy tak popularne jak repertuar komediowo-romantyczny z jego udziałem.

warty obejrzenia, mądry film

tak, zgadzam się... cudowny, magiczny... ehh. można się poryczeć.

Zgadzam się całkowicie. Uwielbiam Colina Firtha i widziałam wiele dramatów z jego udziałem (w każdym był doskonały). Przykre, że, mimo tylu wspaniałych ról, jest częściej kojarzony z komediami romantycznymi...