Film ma konstrukcję podobna do "Klucza do koszmaru", z tym, że przy nim wydaje się naiwną bajeczką dla dzieci. Magia voodoo oddana blado, nie tak przerażająco jak w Kluczu, w którym niemal słychać było trzask zamykającej się na głównej bohaterce pułapki. Poza tym, uważam, że horror w którym pokazuje się strachy i duchy ze szczegółami i w świetle dziennym wiele traci. Scena z martwa matką i jej kochankiem, którzy w środku dnia związują Jess i wpychają do jeziora jest tandetna i wszystko psuje. Od połowy film jest tak przewidywalny, że aż boli. Poza tym bohaterka jest raczej papierowa postacią: nie dotyka jej śmierć ukochanego, strata dziecka, ojca. Ogólnie może być, ale zdecydowanie bez szału.