Paru zabawnych momentów można się doszukać, w końcu to nie film Antonioniego ale na pewno nie jest to podnoszące na duchu widowisko. Główna bohaterka zdecydowanie antypatyczna, co gorsza nie przechodzi żadnej cudownej transformacji. Miłość nie zapełnia jej egzystencjalnej pustki tylko okazuje się iluzją itd. wiec jest to dość wyjątkowy obrazek jak na realia amerykańskiego kina. Realistycznie pokazane są relacje i nastawienie do życia tej postaci, ogólnie zachowania dość symptomatyczne dla tego rodzaju osobowości. Generalnie polecam, na plus jest również aktorstwo, realizacja oraz to że film nie jest za długi w przeciwieństwie do mojego wpisu. pozdrawiam ;)