Rzeczywiście wyjątkowo nudny film, no ale wiadomo - jak ktoś nie potrafi napisać dobrego scenariusza (bądź w tym wypadku książki), to ucieka się do prostych sztuczek, budząc kontrowersje i tym samym napędzając swoją (wątpliwą) popularność.

No ale odkładając całą tę religijno - antyreligijną paplaninę na bok (wystarczy przejrzeć pozostałe tematy), film sam w sobie nie zachwyca niczym. Fabuła wbrew pozorom oklepana, taki Skarb Narodów tyle że tamten film jest przynajmniej luźny i przyjemny w odbiorze, w Kodzie Da Vinci powaga po prostu zwala z nóg, momentami jest wręcz śmieszna. Muzyki równie dobrze mogłoby nie być, typowa orkiestra pościgowa którą można usłyszeć w tysiącu innych filmów. Zdjęcia... poprawne, nie wiem co więcej można tutaj powiedzieć. Rzemieślnicza robota, śmieszyły mnie tylko sceny z przeszłości z nałożonym jakimś dziwnym filtrem rodem z instagramu, który chyba miał dodać im dramatyzmu (ha-ha-ha). Jedynym plusem, który przychodzi mi tak na szybko do głowy to aktorzy i gra aktorska, chociaż szczerze mówiąc do tego typu produkcji nie pasują mi tak popularni aktorzy (no ale to już ocena subiektywna). Niestety, Audrey Tautou mimo że niezwykle piękna, była też dla mnie niezwykle irytująca w swojej roli, a sceny w których opowiada o swoim życiu w czasie przeszłym są po prostu łzawe. Toma Hanksa osobiście nie lubię za jego wiecznie naburmuszoną minę, ale to też ocena subiektywna. Tak więc 4/10 za aktorów