Nie zachwycił mnie ten film. Tak naprawdę nie interesowałem się tą produkcją do trzeciego trailera, który był naprawdę rewelacyjnie zmontowany i robił dobre wrażenie. Był w nim klimat, była tajemnica, niesamowite miejsca i stworzenia, czyli wszystko to, co powinien zawierać dobry film fantasy. Miałem nadzieję, że i taki będzie też sam film, tym bardziej, że podstawą scenariusza była książka Neila Gaimana, autora "Gwiezdnego pyłu".

„Koralina” to historia dziewczynki, która odkrywa, że zwyczajna, nudnawa rzeczywistość może być lepsza od przepełnionej kolorami, ale złudnej bajkowości. Historia wyjątkowo mało czarująca. I choć widać w niej ogromny potencjał i sporo naprawdę ciekawych postaci i pomysłów (Bobynski i myszki), to jednak całość wypada niesamowicie blado. "Koralina" jest mało wciągającym, a do tego bardzo nierównym obrazem - zdarzają się dłużyzny, co w tego typu filmie jest po prostu niedopuszczalne. Być może ten brak prawdziwej niezwykłości i bajkowości można wytłumaczyć dziwną, nieporywającą muzyką, której niestety nie udaje się zbudować odpowiedniego napięcia, ani wzmocnić niektórych scen.

Niewątpliwym plusem tego filmu jest natomiast jego forma - robiąca spore wrażenie, szlachetna animacja poklatkowa, która jest bardzo fajną odskocznią od dopieszczonych, cyfrowych obrazów Pixara, czy kreskówkowych produkcji DreamWorks. Wszystkie dekoracje i lalki są wykonane z niesamowitą dbałością o szczegóły, a ich ruchy są płynne i naturalne. Za to wielkie brawa. Dystrybutor co prawda chwali się jeszcze efektami 3D, jednakże nie ma za bardzo czym, bo "wypukłych" efektów jest tu naprawdę niewiele i momentami są wręcz niezauważalne.

Na koniec małe ostrzeżenie - "Koralina" nie jest filmem dla małych dzieci. Nic dziwnego, że kina wprowadziły ograniczenia wiekowe (od 12 lat). Sporo tu mrocznych, straszniejszych scen, oraz zaskakujących, ale dość odważnych wydarzeń, których raczej nie powinny oglądać wszystkie dzieciaki - np. koncert tancerek.

6/10