ale sama Theron nabiła ze trzy punkty na skali. Jej królowa jest okrutna, bezlitosna, podła i bezwzględna, a jednak przepełnia me serce współczuciem i smutkiem, zamiast nienawiścią. Zagrała ją rewelacyjnie, jestem pełna podziwu, prawdziwa rola dramatyczna zasługująca, moim zdaniem, co najmniej na nominację do Oscara (i nie mówcie, że się nie liczy, bo to adaptacja bajki). Drugą nominację powinna dostać ekipa scenografów za surowe wnętrza okraszone misternymi detalami i pięknymi rekwizytami, a trzecią pan Fraser z kilka cudownych ujęć.
Jeśli chodzi o minusy, to cóż... Kristen ma wprawdzie cudownie bladą cerę świetnie kontrastującą z czernią włosów, piękne dłonie i ciekawy profil, ale ma też nienaruszalny zestaw czterech min, którego nigdy już chyba nie wzbogaci o kolejne. Poza tym lustro królowej chyba miało ostrego kaca, uznając Śnieżkę za ładniejszą... Łowca pierwsze parę scen daje radę, ale mniej więcej w połowie filmu zaczyna grać płasko i udawane cierpienie w jego głosie jest absolutnie nieprzekonujące. No i ta scena ze Śnieżką na marach... Już w Thorze zauważyłam, że Hemsworth nie umie wiarygodnie zagrać pijanego. I to się potwierdziło - był sztuczny, choć wcale nie jest, moim zdaniem, złym aktorem. Krasnoludy też wypadły nieszczególnie. Ich dialogi miały być chyba zabawne, a jedyne, co usłyszałąm, to pompatyczne gadki o godności i sprawiedliwości, typowe amerykańskie bla bla bla z ckliwymi smyczkami w tle.
Ach, chciałam jeszcze zapytać, czy muzyczka nie skojarzyła się wam odrobinę z Narnią?