Tylko pare tych najstraszniejszych bądź najcudowniejszych, które były na tyle realne, że warte wspominania tym samym na długo zapisując się w mojej świadomości.
Szkoda, że nie zapisywałam gdzieś wszystkich..

Aaaa, rozumiem. Ma Pan w skroni taki mały pstryczek, po przełączeniu którego zaskakuje "pryzmat umysłu małej dziewczynki"?

To ciekawe, że udaje się Panu dzięki temu pominąć sporą część fabuły, która nie dzieje się w głowie Jelizy-Rose. Fabuła nie pokazuje jedynie interpretacji świata widzianego oczami małej dziewczynki. Widzimy zdarzenia będąc "na zewnątrz" jej głowy. Dlatego też znajomość psychiki dziecka (nie tylko dziewczynki) ułatwia zrozumienie zachowania Jelizy-Rose, jej reakcji na rzeczywistość ją otaczającą, wszelako nie udziela odpowiedzi na wszystkie pytania ani nie pozwala przewidzieć dalszego rozwoju fabuły - która jest niezależna od głównej bohaterki (ponieważ, jak napisałem, rzecz nie dzieje się w jej głowie).

Miejmy nadzieję, że pozostawienie pstryczka w pozycji wyłączonej pozwoli Panu odczytać film przez "pryzmat umysłu człowieka dorosłego" i delektować się wszystkimi "smaczkami" tego filmu.