Postapokalipsa. Świat po wojnie i rozbłysku słonecznym zmienił się w pustynię Zdesperowana, doprowadzona do ostateczności ludzkość walczy o przetrwanie w świecie w którym woda jest luksusem.

Główny bohater Eli posiada skarb o który władający pustkowiem watażkowie gotowi są wykorzystać wszelkie pozostałe w ich rękach środki i zabić każdego kto stanie na ich drodze.

Tyle mogę napisać by nie spoilerować.

Sama muzyka świetnie wprawia w klimat filmu a postkapitalistyczna rzeczywistość jest nadzwyczaj widowiskowa. Jednak scenografia i muzyka to nie wszystko co film ma do zaoferowania. Główny bohater Danzel Waszyngton (Eli) i naczelny antagonista Gary Oldman (Władca Pustkowi) są świetnie naszkicowani a aktorzy naprawdę dają radę. Na ekranie mamy więc to czego tylko można oczekiwać po filmie w klimacie post apo.

Warto obejrzeć. Szczególnie, że przesłanie filmu doskonale trafia w dzisiejszą rzeczywistość.

(Spoiler) Film ukazuje bowiem świat pozbawiony Boga. Świat w którym wszystkie biblie spalono a ludzie zapomnieli jak czytać. Światem rządzą kryminaliści i ladacznice. Główny bohater posiada jednak skarb za który zdesperowani ludzie gotowi są zabić, ostatni ocalały egzemplarz pisma świętego który musi dostarczyć na zachód bowiem tam nie ma słowa bożego. Jeśli to nie jest przekaz na dzisiejsze czasy to znaczy że nie ma takiego. Zachód będący bezbożną pustynią pełną degeneratów gdzie społeczeństwo składa się z powtórnych analfabetów oddających się hedonizmowi to krytyka trafiająca w samo serce. Szczególnie dziś gdy nowe pokolenie (w większości) to faktycznie powtórni analfabeci nie potrafiący przeżyć dnia bez instagrama a zachód na prawdę zapomniał o tym jak ważne jest Słowo Boże. (koniec spoilera).