No ja to powiem tak: "Żenua". Już wolę dawnego Seagala, jak po mordzie dawał, to trzeszczało. Ostatni raz dałem się namówić na "kino walki" i ostatni raz, jak jakiś wapniak, uwierzyłem, że to może być coś wartościowego. Dno i wodorosty, a w czarno-białej konwencji niech oni już nic nie kręcą, bo to zniewaga dla Beli Tarra. A kto to jest? Toż samo jego nazwisko kładzie tych wszystkich wapniaków, którzy w "Kurze-obłej" występowali, w błocie.

Nie ma co z tym polemizować. Nie kumam tylko dlaczego zakładasz, że "kino walki" ma być czymś wartościowym ;). Nie ma co się łudzić. Jak dla mnie "Kuro Obi" przesyła wiele wartości ze środowiska karate. Może dlatego, że je znam, to je wyłapuję (karat-te ni sente nashi:):) Inna sprawa, że to japońskie kino.... jak mówi zasada internetu "nigdy nie próbuj zrozumieć Japończyków" :) Jeśli chodzi o kina walki, niesie ze sobą przede wszystkim motywację. Kto oglądał Rockiego i nie próbował boksu, niech zginie w piekle ;) Proponuję "Warrior". Ktoś nie lubi mma w takim wydaniu, to powinien docenić grę aktorów;)

"Inna sprawa, że to japońskie kino.... jak mówi zasada internetu "nigdy nie próbuj zrozumieć Japończyków" :)"

Ależ - dość sporo japońskich filmów widziałem, wiele ma uniwersalne przesłanie.

Ten też jest dość klarowny. Niemniej, nie ma co liczyć na to, że tym podobne filmy mnie zainteresują albo że okażą się szczególnie wartościowe. Tutaj masz rację. "Nie ma co się łudzić."

A co do tego środowiska karateków, to nie lubię się mądrzyć, kiedy temat jest mi obcy. Nie wiem, może. Jednak z tą "motywacją" to bym polemizował, he he he. Ostatnio widziałem "The Wire" (serial) i tak sobie myślę, że niejednego mógłby on zainspirować, jak prochy sprzedawać, a nawet - jak likwidować konkurencję i zagrożenie. ;-)

A gdyby tak zaszaleć i pozwolić sobie na "zmotywowanie" przez "Wielki błękit" Luca Bessona, to już dawno bym się utopił. ;-)