Fascynuje mnie sam koncept: połączenie świata fantazji z codziennością szkolną — może to być inspirująca metafora. Ciekawi mnie, jak bohaterowie będą musieli stawić czoła realnym i wirtualnym wyzwaniom jednocześnie. Wątek uczuć i konfliktów przypomina klasyczne motywy, ale otoczenie LARP-owe daje nową świeżość. Liczę na to, że film nie będzie banalny, lecz zaskoczy głębią. Już teraz odliczam dni do premiery.

Nie mogę się doczekać LARP-u, bo to zapowiedź filmu, który może połączyć realizm i metaforę w zupełnie nowy sposób. Internetowy świat trolli i graczy to współczesna mitologia – nasze baśnie w pikselach. Jeśli twórcy potraktują to poważnie, może powstać coś naprawdę oryginalnego i pięknego. Polskie kino potrzebuje odwagi i świeżości – a tu obie te rzeczy widać już w koncepcji. Zdecydowanie czekam z ciekawością i ekscytacją.

Nie mogę się doczekać LARP-u, bo od dawna chciałam zobaczyć polski film, który mówi o życiu w sieci w sposób świeży i szczery. Temat trolli i fikcji w internecie jest aktualny, ale ma też głębszy wymiar – to opowieść o człowieku, który szuka kontaktu. Jeśli twórcy nie pójdą w banał, może powstać kino, które naprawdę porusza. Lubię, gdy film zmusza do myślenia po wyjściu z sali. Mam wrażenie, że LARP to właśnie taki przypadek.

Szczerze — kocham kino, które nie boi się być dziwne i nieoczywiste. „LARP” wygląda dokładnie tak: tajemniczo, mrocznie i odważnie. Kostiumy i klimat przypominają mi najlepsze sny i najstraszniejsze ogniska z dzieciństwa. Uwielbiam, gdy film daje przestrzeń do interpretacji. Czekam na premierę jak dziecko na pierwszy dzień wakacji.

Czułam, że wchodzę do innego świata — i nie chciałam z niego wychodzić. LARP Trolle ma w sobie lekkość fantazji i ciężar prawdziwych emocji. Bohaterowie są wyraziści, a scenariusz prowadzony z niezwykłym wyczuciem. Każdy detal wizualny miał sens. Film, który zostawia w głowie obrazy, jak z sennika.