Komedia erotyczna, wzorująca się na klasyce włoskiej literatury - DEKAMERONIE Boccacia, a może tylko na adaptacji tegoż przez Pasoliniego? Całkiem przyjemna rzecz, choć publiczność słowiańska może mieć problemy z wybuchaniem salwami śmiechu w przewidzianych przez film momentach - najwyraźniej mamy nieco inne poczucie humoru niż Włosi. Rubaszne farsy są u nich na porządku dziennym. Siła vis comica leży w zabawnych dialogach, które wydają się nieprzetłumaczalne. Może gdyby zabrał się za nie jakiś wybitny tłumacz, ale przecież wybitni tłumacze mają lepsze rzeczy do roboty niż robienie fanowskich list dialogowych do filmów z Internetu. Tak więc część humoru nam umyka, czy to z winy odmiennej mentalności, czy też przekładu.

A co nie umyka? Uroda aktorek! Na całe szczęście to one są tutaj najważniejsze. Tytuł wskazuje na piękną Antonię, w którą wciela się jedna z najpiekniejszych włoskich aktorek wszechczasów, Edwige Fenech. Lata 70te były dla niej szczególnie dobrym okresem. Wystąpiła nie tylko w dziesiątkach komedii, ale też w licznych giallo, co zapewniło jej nieśmiertelną sławę. W tym okresie również wyglądała najlepiej, choć szczerze mówiąc zachowuje urodę i klasę aż po dziś dzień (kto nie wierzy, niech przypomni sobie jej epizod w drugiej odsłonie HOSTELU). Fenech w obsadzie to gwarancja miłych doznań estetycznych podczas seansu.

Ale nie tylko jej wdziękami kusi nas ten film. Chcemy więcej? Bardzo proszę, oto ponętna Malisa Longo o bujnych kształtach oraz posągowa Lucretia Love o idealnych proporcjach. Co ciekawe, ich bohaterki pochodzą z różnych warstw społęcznych (Longo-karczmarka, Love-arytokratka), ale łączy je fakt znudzenia życiem małżeńskim i chęć do miłosnych przygód. Z tego nastawienia korzysta bohater filmu, malarz (Riccardo Garrone), ograniczający się w praktyce do tworzenia aktów kobiecych, których czasami nie kończy, zajęty praktycznym korzystaniem z wdzięków modelek. Przeżywa wiele erotycznych przygód, gdyż z podziwu dla jego artystycznego i uwodzicielskiego kunsztu nie odmawia mu prawie żadna. Wyjątkiem jest właśnie piękna Antonia, córka kupca, która marzy o poślubieniu pewnego młodzieńca, który na nieszczęście okazuje się być synem rywala ojca. Antonia świata poza nim nie widzi i gdy ojciec sprzeciwia się małżeństwu, postanawia wstąpić do zakonu. Na szczęście jest to zakon ze szczególnie urozmaiconym życiem nocnym, bynajmniej nie utrudniający schadzek ukochanym...

Czy wolna miłość zatriumfuje? Czy Antonia pozostanie jedyną ślicznotką w mieście, którą ominęła przyjemność bliższego obcowania z Giovannim? Odpowiedzi na te pytania szukajcie w filmie, który nie spełnia może wszystkich wymogów dobrego kina, lecz jest szczególnie miły dla oka - również ze względu na renesansowe stroje i malownicze lokalizacje.