W teorii film ten obnaża wady systemu służby zdrowia ówczesnej Italii, posługując się formą cynicznej komedii. W praktyce jednak, dla osób, który o owym systemie nie wiele wiedzą, może być to obraz nie zrozumiały, który pokazuje co prawda chaos i dziwne patologie, jednak nie pozwalając widzowi zbyt wyciągnąć wniosków, wskazać źródeł owej patologii. Nie mogę też wykluczyć, że jak czegoś nie zrozumiałem. Bo aktorzy nawijają jak najęci, angielskie napisy migają tak szybko, że uniesposób je odczytać. Ogólnie wnioski są takie, że lekarze biją się o pacjentów, ale nie do końca zakumałem dlaczego, bo w pewnym momencie pojawiło się hasło o równych zarobkach niezależnie od ilości pacjentów (?). Ogólnie chaos, za który winę zrzucono na system, a nie lekarze, co oczywiście jest słuszną ideą, bo nie można raptem robić ze wszystkich absolwentów medycyny pazernych potworów. Pojawiają się motywy wyścigu szczurów wśród lekarzy, lizania du.py, protektoratu itp. Ale tak jak pisałem – wszystko to wypada nieco chaotycznie. Ale zagrano to i zrealizowano to bardzo ładnie.W końcu Sordi i Zampa potrafią. Tylko ja coś średnio kumam.