- inaczej tego nazwać nie mogę. Bardzo się rozczarowałam. Film jest średni, mogę dodać parę punktów za to, że zamierzenie było ambitne. Ale rezultat jest słaby, płytki, banalny, momentami cholernie irytujący...
Oskarżona i aresztowana kobieta nie musiała ani razu w ciągu całego procesu nic podpisać? Ani w sądzie, ani w areszcie, ani na policji? Nikt nie odkrył, że jest analfabetką?
A chłopak nie może po prostu iść do jej obrońcy i przez te wszystkie lata "chroni" ją przed straszliwą możliwością ujawnienia faktu, że jest analfabetką?
Litości.
Jak to możliwe, że ludzie w to wierzą?
Ale nawet jeśli wybaczymy brak prawdopodobieństwa, uznamy, że to czysto symboliczne, to dialogi, sztuczne i naciągane, prowadzenie fabuły, koszmarna (jak z polskiego filmu) charakteryzacja "starej" Winslet, upiorne dłużyzny, a przede wszystkim zrobienie z naprawdę ważnego tematu na poły ckliwego romansidła, zarzynają ten film.
Gwóźdź do trumny to Lena Olin grająca najpierw matkę potem córkę (tę, która ocalała z pożaru).
Największe pretensje mam o zmarnowanie tematu - rzeczywiście, z takich powrotów do obozów koncentracyjnych nie wynika nic... Jest parę dobrych momentów - rozprawa, dyskusje między studentami prawa, ale to wszystko. Podoba mi się też przedstawienie ich romansu na początku, nie wiem, czy nazwałabym to pedofilią, ocen może być wiele i to akurat dobrze.
Jeśli ktoś chce zobaczyć Fiennesa w dobrej roli w melodramacie to polecam raczej "Wiernego Ogrodnika", bo ta rola wcale nie jest udana. Po Winslet tez spodziewałam się więcej.