Jak dla mnie, najciekawszą postacią filmu był dziadek Mariusza Pontmercy.

Zarówno pod względem gry aktorskiej, gdzie aktor świetnie wciela się w postać starego, sfrustrowanego francuskiego dżentelmena, który jednak ma tak niewielkie możliwości wpływania na swój los, że odmówiono mu roli śpiewającej, jak i pod względem granej postaci, której losy są chyba najbardziej dramatyczne ze wszystkich.

Nie tylko przed samym początkiem stracił w niewiadomy sposób dziecko wraz z żoną lub mężem, ale jego rodzony wnuk, któremu chciał zapewnić jak najlepszą przyszłość zamiast studiować coś pożytecznego zadaje się z rewolucjonistami, hańbiąc rodzinę i zdradzając własną warstwę społeczną. Dodatkowo mieszka razem z córką zbankrutowanych karczmarzy, którzy żyją z kradzieży i oszustw, co zapewne wzbudza pełno nieprzystojnych plotek. Kiedy jednak wydaje się, że jego potomek nie zejdzie ze złej drogi i zginie w powstaniu, walcząc po złej stronie, wszystko się zmienia, kiedy po zdarzeniu w którym zginęli jego koledzy sprowadzający go na złą drogę decyduje się ustatkować z powodu miłości do dziewczyny z akceptowalną pozycją społeczną (córka byłego mera, który dwa razy się błyskawicznie wzbogacił) i wszystko kończy się happy endem :)