Zimowy poemat o nordyckiej naturze. Słońce wędruje nisko, dni stają się coraz krótsze. Ptaki odlatują na południe, porcelanowe zwierzęta i owady kryją się przed mroźnym wiatrem i śniegiem. Tylko mała porcelanowa dziewczynka błąka się po opuszczonym krajobrazie bez wyjścia.