ale zarazem mega prawdziwy i po prostu piękny, nie wiem co napisać bo mnie totalnie zatkało po obejrzeniu, zawsze tak mam kiedy obcuję z dziełem sztuki filmowej, końcówka jest niesamowita, chodzi mi o to co dzieje się wtedy za oknem, niby krótka scenka a tak symboliczna i wiele znacząca, jakby podsumowuje całą tą historię, stwarzając jednocześnie okazję do zadawania kolejnych pytań, które są o tyle niepokojące o ile musimy je zadać sobie, kim lub czym mogę się stać jeżeli w moim życiu zabraknie miłości i czy jestem na tyle ludzki aby ją udźwignąć, niby banał, ale w tym odczłowieczonym świecie czasami warto do niego wracać