Popieram. Dla mnie Steve Carell to pozytywne zaskoczenie tego roku (polskie premiery Vice i Mój piękny syn).

Zgadzam się. Świetnie zagrał ojca. Przejmująco.

dobitnie? chyba w wersji american deluxe, dobitnie to by bylo gdyby pokazany byl caly syf bycia ćpunem, a tu raptem jeden zjazd w kiblu, jeden belt i reanimacja jedną ręką. Dodatkowo ojciec bosz...tak dretwego ojca nie chcialbym miec, w momencie gdy w szpitalu mowia mu, ze wypuscili jego syna po przedawkowaniu on sobie po prostu stoi, zero emocji, zero darcia mordy na personel, trzaskania krzeslem, E M O C J I - w takich sytuacjach 99% normalnych ludzi z%ebalo by obsluge szpitala mimo, ze to nie ich wina.
No i wracając do wersji amercian deluxe, standardowy user metamfetaminy nie ma za plecami starych, ktorych stac na wybieranie kliniki odwykowej (a moze Los Angeles, a moze San Francisco a moze cos...) takze caly ten jego fart i ogarniecie go to poprostu wtopiona w niego kasa. No i ta piękna muzyka, oj tak dla takiego soundtracku warto być ćpunem...ehhh słaby to film bardzo słaby.

"dla takiego soundtracku wato byc cpunem"? a co ma piernik do wiatraka?
"standardowy user metamfetaminy"? nie szufladkujmy. Cpaja i bedni i bogaci.
Moim zdaniem w filmie nie chodzilo o pokazanie zycia cpuna w sposob, w ktory oczekiwales, tylko bardziej relacji i tego jak nasze czyny wplywaja na relacje miedzyludzkie i jak silna moze byc milosc rodzica do dziecka.
Jakbym chciala naogladac sie rzygania i srania pod siebie to wlaczylabym requiem dla snu albo enter the void. Nie spodziewalam sie takze rzucania krzeslami ani krzykow w kazdej scenie, bo chodzilo tam wlasnie o niemoc, ktorej odzwierciedleniem jest brak reakcji na cokolwiek.
Radze troche poszerzyc horyzonty myslowe. Pozdrawiam cieplutko.

Każdy człowiek jest inny. Moja mama zawsze jest dla mnie w stu procentach, to jest dla mnie przykre bo wiem, że jestem dla niej wszystkim i nie zawsze umiem to odwzajemnic. Kiedyś wylądowała w szpitalu na plukaniu żołądka i też była spokojna jak ojciec w tym filmie, nie dlatego że ja to nie obchodziło, tylko dlatego, że próbowała być dla mnie jak największym wsparciem i dlatego ta postawa ojca jest dla mnie wzruszająca. Bo nie próbuje o winić całego świata tylko znaleźć rozwiązanie i widać że syn jest dla niego wszystkim.

odniosłam to samo wrażenie. To jest film wielowymiarowy,na pewno warto obejrzeć, bo jest cudowny pod każdym względem. Ps. piękne zdjęcia

Chalamet też bardzo fajnie zagral. Moim zdaniem to bardzo dobry dramat. Ścieżka dźwiekowa zamiata

cały film był bardzo dobry, i też się wzruszyłem jak dziecko. Dobry, po prostu.

Nie lubiłem go grającego przygłupa a tu poważnie zagrał i trafnie.