Po co prawdziwy, realny sobowtór miałby się uczyć malować obrazy na wzór Hitlera, przecież one musiały być jakąś niesamowitą niszą. Równie dobrze taki biznes prowadzić mógłby ktoś całkowicie niezwiązany z Hitlerem i się przebierać za niego/fryzura/wąs, a nie czaić się nie wiadomo gdzie i ryzykować tyle ile oni ryzykowali. To były czasy gdy ludzie byli naiwni. To jest nielogiczne.

W jaki niby sposób pozyskiwali klientów, chcąc być w sekrecie gdzie i kim są (od razu się wyprowadzili gdy polski dał im cynk. Mogli mu nie uwierzyć, babeczka go nie lubiła, ale mimo to wystarczyło to do ucieczki)? Na jakie poświęcenie ci klienci byli gotowi dla "uściśnięcia ręki fuhrera"? Przybywali tysiące kilometrów do dziury w której spotkania organizowała ta babeczka? Skąd ich brała? Z jakiegoś zamkniętego grona fanów Hitlera? Co gdyby taki klient ich wydał?

Herzog pyta Polskiego "od jak dawna wiesz" - założył że Polski wie że jest sobowtórem Hitlera jednym z iluś, a nie Hitlerem? Oczywiście że pytał o to jak długo Polski wie że jest Hitlerem.

Biznes na obrazach to tylko sklejona na szybko bajeczka. Herzog będąc Hitlerem nie przyznał się najzwyczajniej w świecie gdy zobaczył że Polski ma nagle wątpliwości - pasowało mu to i brnął dalej w to co Polski sam sugerował i w co wierzył.

Sam Polski to inna kwestia, to stereotypowy Polak - zrzędliwy, zgnusniały, bucowaty i głupi.