A co to jest Cudzoziemiec? :D

Smutna to jest w ogóle ta telewizja cała. Pozostaje nam siedzieć do 3-4 nad ranem aby obejrzeć jakiś film, który wnosi jakieś wartości.

Cudzoziemiec, taki gniot z Seagalem w roli głównej, przez niego reżyserowany. Faktem jest że kręcony w Polsce z kilkusekundowymi rolami Salety i Zbrojewicza, ale czy to powód do dumy? Chyba odwrotnie...

Widziałem dawno temu, bardzo dobry film, szkoda ze prawie w ogole go nie pokazuja

Wystarczy na Youtube wpisać Mały Wielki Człowiek. Wcale nie trzeba czekać kilku lat, aż nasza kochana abonamentowa telewizja raczy puścić ten klasyk. Ja właśnie jestem w trakcie oglądania. Już na ten moment gorąco polecam, choć jeszcze nie oceniam. Po obejrzeniu napiszę coś więcej.
Pozdrawiam!

Jest w częściach, kawałkach po 10 minut czy jak?

Polecam książkę. Polecam książkę. Polecam książkę.
Napisałem raz ale wyskoczyło, że za krótki post.

Wystarczy przedłużać robiąc zwykłą spację. Spójrz na post poniżej:

Spacja :)

syf

aj

;)

Coz za glebia przemyslen?! A jaka elokfffffffencja?! no, no. Zazdroscic czy wspolczuc...

Zgadzam się z założycielem tematu. Film po prostu genialny. W sposób prosty pi przystępny dla każdego widza pokazuje temat wojny, a raczej eksterminacji Indian przez Amerykanów. Jedni mogą w nim zobaczyć wesołe kino inni nutkę ironii zawartą narracji.

Wypowiedź dziwna ale podpisuję się.

Na początku miałem jakieś oczekiwania wobec tego filmu po przeczytaniu opisu. Później zacząłem film oglądać i jednak zostałem zaskoczony, ponieważ historia jakiegoś człowieka okazała się być filmem o wielu płaszczyznach. Oglądałem i oglądałem, i znów mnie zaskoczyło, że to nie jest wcale lekki film jakim mi się zdawał po scenie pościgu (kiedy porwali mu żonę (Szwedkę?)) tylko coś głębszego starającego się w taki ironiczny sposób ukazać los Indian... Muszę przyznać, że choć z początku miałem obawy, to teraz zdecydowanie cieszę się, że poświęciłem czas temu filmowi. Przy okazji zmusił mnie on do refleksji i może się zainteresuję bardziej historią Indian.

Oczywiście jest to film o wielu płaszczyznach. Ktoś w innym miejscu stwierdził, że historycznie nie jest rzetelny. Pewno tak, jednak - tak jak podkreśliłeś - jest to historia jakiegoś człowieka. Oglądałem tuż po premierze a dzisiaj ponownie, po wielu latach spodobał mi się jeszcze bardziej. Zauważyłem, że przypomina mi, w jakimś stopniu, powstały trzy lata później film Andersona "O Lucky Man" Tam też w ironiczny sposób opowiedziana jest historia człowieka przemieszczającego się po jakimś obszarze i spotykającego kilkakrotnie, w różnych okresach tych samych ludzi, za każdym razem znajdując ich w innej kondycji. Wszystko po to, by coś opowiedzieć nam o świecie. Spojrzałem przed chwilą jak zaszufladkowano film Andersona. Pod tytułem czytam kolejno:
Surrealistyczny, Obyczajowy, Satyra, Muzyczny, Czarna Komedia.
Dokładnie to samo można, moim zdaniem, powiedzieć o MWC. Nawet muzyczny!!!
U Andersona muzyka była dziełem Alana Price'a - tutaj nie wiem kto grał przez cały czas te wspaniałe bluesy, ale muzyki, niewątpliwie, nie sposób pominąć.
Nie traktowałbym tego filmu jako dzieło opowiadające o fragmencie historii Ameryki. Jack Crabb, podobnie jak Mick Travis, czy wolterowski Kandyd, to wędrujący człowiek, który na swej drodze jest gorzko doświadczany przez los, czy też przez ludzi, którzy - jak wiadomo - są kowalami swego losu, ale również, niestety, bardzo często losu innych. Pozdrawiam.