Dokument przedstawia codzienne życie cygańskich dzieci z Rumunii, które z rodzinami tymczasowo osiedlają się w zamożniejszych krajach Europy.
Za przykład posłużyły tutaj dwa miasta, w Hiszpanii Madryt i włoski Mediolan.
Na przedmieściach Madrytu, między autostradą a kopalnią odkrywkową, położony jest cygański obóz. Około 240 rodzin, ponad 500 dzieci, sterta brudu, szczury. Brak bieżącej wody, prąd bezprawnie pobierany prowizorycznymi drutami ze słupa. Za dnia obozowisko prawie opustoszałe, gdyż jego mieszkańcy wyruszyli do centrum Madrytu. Żebrzą, młode kobiety oddają się prostytucji, a bardzo liczne dzieci skutecznie kradną.
Najwyższy łup, bo około 50 000 Euro miesięcznie, przynosi napadanie na osoby korzystające z bankomatu. Grupki małych Cyganów są wyjątkowo nachalne i niesamowicie sprytne, nie boją się nikogo i okradają w ten sposób nawet rosłych mężczyzn.
Ten styl "zarabiania na życie" przekazywany z pokolenia na pokolenie, jest bardzo aprobowany przez dorosłych. Przystąpienie Rumunii do Unii Europejskiej, prawo unijne chroniące nieletnich do 14-go roku życia, to tylko dwie z wielu sprzyjających okoliczności.
Wszystkie pieniądze z owego procederu płyną do Rumunii, gdzie powracający z Zachodu Cyganie budują niezwykle kosztowne pałace o dachach w kolorze miedzi lub złota i pstrokatych frontowych ścianach.