Film bardzo się dłuży. Przewidywalna, schematyczna fabuła.

Na początku obie "mamy" się nie znoszą, a potem z czasem pomimo tarć
i sprzeczek zaczynają szanować się nawzajem i rozumieć trudne położenie drugiej
strony. Tylko czy w prawdziwym życiu też by tak było?

Jak dla mnie sztucznie wypadło końcowe pożegnanie Jackie z dziećmi
w święta Bożego Narodzenia. Każde z nich wchodzi osobno do jej pokoju,
z każdym prowadzi rozmowę na temat przemijania itd. Być może scena ta miała
spowodować u widza wzruszenie, według mnie była męcząca i za długa.

Gra aktorska Eda Harrisa też taka bez wyrazu. Wprawdzie wzruszył się chorobą żony,
jednakże powiedział tylko: "co my teraz bez ciebie zrobimy" i życzył jej wesołych świąt.
Przecież ta umierająca kobieta to matka jego dwójki wspaniałych dzieci!
Facet bardziej powinien przejąc się tym faktem. Za mało prawdziwych emocji.

Moja ocena 5/10.