Nie wiem jak dla mnie to Zion itd. wszystko to tylko kolejna warstwa Matrixa. Jak powiedział Architekt wybraniec pojawiał się 6 razy i za każdym razem niszczono Zion, pozostawiając tylko garstkę ludzi przy życiu. Prawdziwy świat może w ogóle nie istnieć, a Zion jest tylko kolejnym matrixem w umysłach ludzi. Zion to ta brakująca zmienna nazwana ' wyborem'. Albo wybierasz Matrix albo Zion. Oba to tylko wirtualne programy, ale masz 'wybór' :D Trochę pesymistyczna wersja, ale takie miałem odczucia :)

Pod koniec pierwszego filmu stał się wybrańcem w pewnym sensie bogiem rzeczywistości wirtualnej a pod koniec drugiego filmu uzyskał też boskie cechy w świecie rzeczywistym.

A w trzecim filmie sam się kanonizował...
To kim był Smith skoro jako program przedostał się do świata rzeczywistego? Nadbogiem? Nie kupuje tego.
Skłaniam się ku wersji, w której oba "światy" są matrixem.

,,Ale nie chodzi mi tu znowu o takie wyjaśnienia z dupy gdzie zaczyna się odwoływanie do biblii, mĘtafor, 5-tego dna i innych wydumanych bzdur''. - Co za durny komentarz. Matrixy to filmy, w których Wachowscy przemieszali elementy charakterystyczne dla gatunku sci-fi z nawiązaniami do pewnych konkretnych motywów religijnych. Na dłuższą metę już przy tworzeniu całej trylogii te koncepcje o charakterze właśnie religijnym okazały się dla Wachowskich najważniejsze. Ciężko w pełni zrozumieć fabuły sequeli pierwszego Matrixa bez wiedzy o tym jakimi koncepcjami religijnymi inspirowali się ich twórcy.

W Reaktywacji zostaje przykładowo silnie zaakcentowany występujący w niektórych systemach religijnych motyw boga uzyskującego doskonałość w efekcie połączenia miłosną więzią z kobietą.Najbardziej jaskrawym przykładem tego typu bóstwa jest Siwa, który dzięki małżeństwie zawartym z Parwati stał się wg wyznawców siaktyzmu (jeden z odłamów hinduizmu) najpotężniejszym spośród wszystkich występujących w hinduizmie bogów. Dla podkreślenia faktu, że swoją pozycje zawdzięcza miłości swej małżonki bardzo często wyobrażany jest, jako postać, której jedną połowę stanowi on sam Siwa, natomiast drugą jego ukochana Parwati. Obecność tego motywu zostaje wyraźnie podkreślona w II części trylogii. Wystarczy spojrzeć na obraz, który widzimy zaraz po zakończeniu stosunku seksualnego pomiędzy Neo i Trinity. Neo mówi swej ukochanej ,,Nie mogę Cię stracić’’ zdając sobie sprawę z tego jak ważną jest dla niego osobą. Bez niej nie byłby przecież wybrańcem. Następnie kamera stopniowo oddalając się pokazuje nam mocno ze sobą splecione ciała Neo i Trinity. Stanowią oni w tym momencie jedność dwie idealnie dopełniające się połówki ( http://www.lotussculpture.com/blog/shiva-ardhanari-lord-half... http://en.wikipedia.org/wiki/Ardhanarishvara http://en.wikipedia.org/wiki/Ardhanarishvara#mediaviewer/Fil... ).

O obecności w filmie tego motywu możemy przekonać się także uważnie analizując rozmowę wybrańca z Architektem. Z słów stwórcy niewolącego ludzkość programu dowiadujemy się, że poprzedników Neo charakteryzowało przywiązanie do całego gatunku ludzkiego, w przeciwieństwie do nich ukazany w filmowej trylogii wybraniec czuje ściśle ukierunkowaną miłość do Trinity. Nie tylko miłość do kobiety odróżnia Neo od jego poprzedników, wszakże Architekt na początku ich rozmowy stwierdza ze zdziwieniem ,,Ciekawe. Tamci byli wolniejsi’’. W tym miejscu wypada przytoczyć słowa wyroczni z I części trylogii, która mówi o Neo niezdającym sobie sprawy z tego że podoba się Trinity ,,Niezbyt bystry’’. Skonfrontowanie tej wypowiedzi z słowami Architekta najlepiej ilustruje, jaką przemianę przeżył wybraniec dzięki swej ukochanej. Z niegrzeszącego bystrością chłopca stał się istotą doskonałą, o wiele potężniejszą niż jego poprzednicy.

Pod koniec pierwszej części trylogii widzimy scenę zmartwychwstania Neo za sprawą Trinity. W końcówce Reaktywacji możemy zobaczyć wskrzeszenie Trinity przez Neo. Później główny bohater odłącza swój umysł od ciała, ale do piekła zstępuje Trinity. Do nieba natomiast lecą już razem.

Po raz kolejny powielasz przydługi komentarz, który nie wyjaśnia niczego, ale peany na cześć są.