Najbardziej obawiałem się pustego, odgrzewanego, efekciarskiego kotleta. Jako fan Matrixa, dostałem to na czym zależało mi najbardziej - spójną i logiczną kontynuację, z zachowaniem wielowarstwowej złożoności przekazu, w kontekście uwspółcześnionych realiów i dzisiejszych problemów.

Trylogia skupiała się na kwestii wolnej woli w świecie opanowanym przez konsumpcjonim. Czwórka podnosi to na wyższy poziom - za wyborem stoją emocje, czy Twoje emocje są Twoje, czy też pochodzą z zewnątrz, czy ktoś je narzuca? W świecie skomasowanych mediów, które zamiast informować narzucają narrację, w świecie politycznie zwaśnionych plemion karmiących się emocjami ponad rozsądkiem, jest to pytanie bardzo zasadne. Tak jak i wiele innych, które ten film stawia.