Spoilery!
Może i historia oklepana - jest przystojniak który może mieć każdą, jest chora dziewczyna na
Parkinsona (prawie jak z Szkoły Uczuć) i się zakochują.... Ale wiecie, co jest świetnego w
tym filmie? Nie wciąż powtarzający się schemat "jak to miłość potrafi odmienić ludzi", ale
właśnie pokazanie choroby Parkinsona. Nie znam się na niej, nigdy mnie nie interesowała,
ale byłam zawsze pewna, że chorują na nią ludzie starsi, a nie piękne, młode kobiety.
Założę się, że wiele z nas tak myślało. Jeżeli czymś się nie interesujemy, bo nas to nie
dotyka, stajemy się na to zimni i bezuczuciowi.

Zmagania z tą chorobą są trudne, główna bohaterka cierpiała w samotności, dopóki nie
pojawił się jej książę z bajki.
Historia może i nieco oklepana i tandetna, ale ja film obejrzałam bardzo miło, nie żałuję ani jednej
minuty i cieszę się, iż mogłam zupełnie przez przypadek (chcąc obejrzeć jakieś romansidło)
poznać tą chorobę.

Poza tym, fajne sceny erotyczne xD