Nie do końca wiem, jak jednoznacznie ocenić ten film, ponieważ porusza dość wrażliwy temat. Jeśli jednak mam być szczera – w samym pomyśle na scenariusz dostrzegam potencjał, ale jego realizacja niestety przewidywalna, finał dość leniwy. Zdecydowanie rzuca się w oczy duży kontrast w poziomie aktorstwa między odtwórcami głównych ról – na korzyść Coreya Mylchreesta. Sofia Carson to bez wątpienia utalentowana wokalistka i przyciągająca uwagę swoją urodą postać, jednak jej gra aktorska wypada przeciętnie, szczególnie w scenach wymagających głębszego ładunku emocjonalnego. Teoretycznie wszystko jest „w porządku”, ale oczekiwałam większego zaangażowania emocjonalnego i humoru – zwłaszcza biorąc pod uwagę, że to komedia romantyczna. Ostatecznie odniosłam wrażenie, jakbym obejrzała lekki film „na odmóżdżenie”, który nie zmusza do refleksji – choć fabuła w dalszej części mogłaby sugerować coś odwrotnego i mam z tym lekki zgrzyt. Opowieść estetyczna, a jednak pozbawiona tchnienia życia, jak przyjaciele bohaterki, wygenerowana przez algorytm lub jednego z trybików w korpomachinie.