zaiste

iście zaiście zajeb.iście pokazuje również to, jakim chorym czynimy ten świat i że jest on tak naprawdę mały ;) 10/10 bezapelacyjnie, ten film zasługuje na miano arcydzieła

Niech zgadnę - strzał ślepakiem? Me too!

oooo cały film :D ale strzał też był genialny

A mnie wcisnęło w fotel gdy ten młody policjant zastrzelił tego czarnoskórego pasażera , który w dodatku okazał się być bratem policjanta z dylematami na tle rasistowskim . No i scena z uratowaniem kobiety , którą wcześniej bezczelnie molestował na oczach jej męża ! To dla tych , którzy tak łatwo i zero - jedynkowo oceniają ludzi i ich postępowanie . Taki prztyczek w nos dla nas wszystkich . Bardzo mocny emocjonalnie film !

właśnie widziałem. ciężko ten film określić pięknym, sztampowo stwierdzić, że jest po prostu dobry. oryginalny, choć nie porywający inwencją, kupił mnie mimo tego w całości. oddaję hołd, biję pokłony. coś wspaniałego :) warto dodać, choć może po prostu sam nie oglądałem zbyt wielu obrazów tego typu, że jest niesamowicie niedopowiedziany momentami, jednocześnie mocno sugestywny, wieloznaczny jednoznacznie. cudo!

scena z serii "ratowanie młodej damy", najlepsza

momentami niedopowiedziany? nie, chyba nie... o czym mówisz dokładnie?

nie potrafię w tym momencie przytoczyć przykładów, bo oglądałem dość dawno. niedopowiedziany... po prostu sugestywny, bardzo.

A ja mimo wszystko liczyłem na to, że pokażą, że ludzie tak na prawdę na dłuższą metę się nie zmieniają. Bo zmienić się można, stać się lepszym, przez jakieś drastyczne wydarzenie, ale tylko na krótko - z czasem jednak zapomina się o tym i powraca do bycia takim, jakim się było.

Czy aby na pewno ? Nie wiem tego , ale myślę , że to zależy od indywidualnej osobowości i rodzaju przeżyć , a także różnych uwarunkowań temu towarzyszących . To fakt , że ludzie szybko zapominają i powielają błędy . Ale faktem też jest , że często zaskakujemy swoim postępowaniem ... samych siebie . Poza tym w człowieku jest coś takiego jak chęć podrażnienia się z kimś , pokazanie mu swojej wyższości nad nim , co wiąże się często z dokuczeniem mu , poniżeniem go . Pytanie jest o granicę tego typu zachowań . Dla tego policjanta , granicą było ludzkie życie . On nie chciał jej śmierci , chciał czegoś innego - co widzieliśmy wcześniej . Pytanie kolejne : co jest gorsze . Czy można go jednoznacznie potępić , czy odwrotnie - jednoznacznie usprawiedliwić ? Czy po jakimś czasie z inną może osobą nie powieliłby tego samego , bezczelnego zachowania jak i tego bohaterskiego czynu ? Czy możemy się zatem całkowicie zmienić ? Chyba jednak nie ma jednoznacznej odpowiedzi , po raz kolejny możemy zdziwić samego siebie ...

ludzie powielają błędy, ale to zależy od człowieka tylko i wyłącznie. w tej kwestii grzechem jest generalizowanie.