Prokurator okręgowy i jego wiecznie rozzłoszczona żona. Sklepikarz arabskiego pochodzenia. Detektywi, których łączy coś więcej niż przywiązanie do pracy. Czarnoskóry reżyser i jego żona. Meksykański robotnik. Dwóch złodziei samochodów. Policjant nowicjusz. Małżeństwo Koreańczyków w średnim wieku. Wszyscy mieszkają w Los Angeles. W ciągu najbliższych 36 godzin ich drogi skrzyżują się, ale nie będzie to zwykłe spotkanie, raczej ... czołowe zderzenie. Zabawny, mocny i zawsze nieprzewidywalny dramat obyczajowy CRASH ukazuje, co dzieli czerń i biel, ofiarę i napastnika...

„Rzadki przykład kina amerykańskiego, które rzeczywiście ma coś do powiedzenia. Niemal wszystkie kreacje są porywające.” Stephen Hunter , WASHINGTON POST „Twórczość Haggisa wyróżnia wyjątkowa naturalność, a samego autora zmysł obserwacji, dzięki któremu bohaterowie wydają się nam prawdziwi po wypowiedzeniu zaledwie kilku słów. Obsada jest zresztą bezkonkurencyjna, każdy aktor unika pułapki stereotypu, opierając kreację na dbałości o szczegóły”. Roger Ebert, CHICAGO SUN-TIMES “Haggis potrafi przykuć uwagę widza albo mocnymi konfrontacjami albo szkicując ludzkie dramaty tak, aby przyniosły zaskakujące, nieraz szokujące konsekwencje w tym poruszającym filmie” Todd McCarthy, VARIETY

Pomysł na scenariusz pt. CRASH zrodził się w głowie Paula Haggisa w wyniku szeregu osobistych doświadczeń, obaw i obserwacji. Pewnego dnia jego samochód został na jego oczach skradziony, a jemu samemu grożono pistoletem. Po tym wydarzeniu scenarzysta udał się do domu, wymienił wszystkie zamki... i zaczął zastanawiać się, kim byli złodzieje – jak długo się przyjaźnią, czy uważają się za przestępców, czym uzasadniają swoje czyny. Po latach postanowił napisać o tym incydencie, tyle, że z ich perspektywy. „Od 25 lat mieszkałem w Los Angeles i doświadczyłem na własnej skórze tutejszej odmiany walki rasowej i klasowej”, mówi Haggis. „Na co dzień widziałem różne rodzaje dyskryminacji. Zaobserwowałem też , jak staramy się je usprawiedliwić i zorganizować sobie życie w taki sposób, aby jak najmniej mieć z nimi do czynienia. Udajemy wręcz, że one nie istnieją. Mój film nie traktuje jednak o problemach klasowych czy rasowych. Chodzi w nim o obawę przed obcymi. CRASH traktuje o nietolerancji i współczuciu. Pokazuje, że sami nie chcemy być oceniani, ale nie widzimy nic złego w ocenianiu innych”. „Nasze społeczeństwo żyje w wiecznym strachu, który wykorzystują tacy ludzie jak nasz prezydent, ale także media, aby nas kontrolować bądź nami manipulować. Chciałem zwrócić uwagę na to, jak poczucia zagrożenia wpływa na nas, a zwłaszcza na nasze postrzeganie świata”, dodaje Haggis. Według Sandry Bullock, grającej w filmie Jean Cabot - podejrzliwą i osamotnioną żonę ambitnego prokuratora okręgowego (w tej roli Brendan Fraser), CRASH przypomina widzom że współczesny świat potrafi nas izolować od innych. „Żyjemy w oderwaniu od rzeczywistości i dopiero katastrofa pomaga nam zrozumieć, co dzieje się wokół nas”, dodaje aktorka. „Wiedziemy zdecydowanie zbyt wygodne życie”. Jennifer Esposito, wcielająca się w rolę detektyw Rii, uważa, że siła CRASH bierze się z połączenia momentów humorystycznych i scen prawdziwie bolesnych. „W żadnym ze scenariuszy, które jak dotąd czytałam, nie było tyle humanizmu. Każdy będzie mógł sobie wyrobić opinię na temat tego filmu, dobrą lub złą. Pewne jest jednak, że CRASH zachęci do dyskusji. Da ludziom rozrywkę, ale może ich też rozgniewać.” Prawda często boli, przekonuje Haggis. „W filmie nie opowiadamy o jakiś obcych – ludziach z innej strony miasta. Pokazujemy dobrych ludzi, takich, których każdy zna i za jakich sami się uważamy. Zostają wystawieni na próbę i nie wiedzą, jak jej sprostać. Nikt z tego sprawdzianu nie wyjdzie z obronną ręką.” Grający w filmie złodzieja samochodowego Larenz Tate dodaje, że każdy w CRASH dostaje to, na co zasłużył: „od społeczności murzyńskiej poprzez Latynosów, imigrantów z Azji aż po białych”. Wymyślona przez Haggisa historia i scenariusz napisany wspólnie z Bobbym Moresco ukazuje nieznajomych, których losy połączą się na kilka dni przed Świętami Bożego Narodzenia w dzisiejszym Los Angeles. „Moim zamiarem było zagranie na stereotypach, uprzedzeniach, z którymi podchodzimy do obcych”, tłumaczy autor. „Jest to po części moralitet, a także przestroga”, twierdzi Ryan Phillippe, wcielający się w Toma Hansena - policjanta, który, popełniwszy fatalny błąd, nie jest w stanie go naprawić. O przesłaniu CRASH mówi: „Człowiek jest słaby i nawet decyzja, która w danym momencie wydaje się błaha, może mieć poważne konsekwencje, sięgające daleko poza jego własny los”. Reżyser wyznaje, że bardzo przeszkadza mu w swoich rodakach skłonność do definiowania ludzi. „Uwielbiamy mówić: ‘Ten jest dobry, a ten zły’, a w tym filmie zależało mi na tym, aby zamiast oceniać innych, bohaterowie zastanowili się nad sobą”.„Jeśli w CRASH nie znajdziecie nawet cząstki siebie, jesteście skończonymi kłamcami”, podkreśla Sandra Bullock. „Trzeba tylko zdobyć się na odrobinę szczerości.” Los Angeles stało się centralną postacią w historii, ze względu na swoją ilość mniejszości etnicznych, które w nim występują. Miasto Aniołów różni się jednak od takich metropolii jak Nowy Jork czy Chicago sposobem, w jaki te różne grupy przemieszczają się. „CRASH to L.A., bo w CRASH wszystko kręci się wokół samochodu. Szukamy w nim nawet schronienia – jest to przykre uproszczenie, ale niestety wiele jest w tym prawdy”, podkreśla producentka Cathy Schulman. Don Cheadle zaznacza, że Los Angeles jest również jednym z pierwszych miejsc, w którym biali staną się niebawem mniejszością, co niewątpliwie czyni tę społeczność wyjątkową. Wbrew obawom scenarzystów, trudne tematy podjęte w CRASH nie odstraszyły ani producentów ani aktorów. Ich reakcja była zaskakująco jednomyślna i pozytywna. Jeden z producentów, Mark Harris, wspomina, że twórcy CRASH podchodzili do pracy nad filmem z rzadkim oddaniem: „Wiedzieliśmy, że nie będzie nam łatwo, ale scenariusz był po prostu genialny, zupełnie odmienny od tego co się na co dzień ogląda i dlatego zainteresuje widzów”. Twórcy zdawali sobie sprawę z tego, że finansowanie niezależnych filmów opiera się na znalezieniu gwiazdorskiej obsady. Na szczycie ich listy znalazł się laureat Złotego Globu - Don Cheadle, który w ciągu ostatniej dekady stał się jedną z najbardziej cenionych i zapracowanych gwiazd Hollywood. „Scenariusz wyróżniało postawienie zwykłych ludzi w zwykłych sytuacjach”, wspomina Cheadle. „Ten film nie jest polemiką czy rozprawą na tematy rasowe, nie staramy się udzielać nikomu lekcji”. Pasja, z jaką Cheadle podszedł do historii i postaci w niej występujących, zdecydowała o objęciu przez niego obowiązków producenta. Dzięki swojemu doświadczeniu oraz kontaktom Cheadle przyczynił się do nakręcenia CRASH. „Scenariusz mnie po prostu powalił, gdy tylko skończyłam go czytać, wykonałam telefon i poprosiłam: ‘Nieważne, jaką dostanę rolę, chcę tylko zagrać w tym filmie’”, przekonuje Sandra Bullock. „Rzadko zdarza się przeczytać coś, co daje impuls do wyjścia z domu i naprawiania świata. Jestem szczęśliwa, mogąc uczestniczyć w tym przedsięwzięciu”. Znany ze swoich dokonań jako raper, Chris „Ludacris” Bridges był zaskoczony łatwością, z jaką nawiązał kontakt z innymi, uznanymi już aktorami. „Byłem najmniej doświadczony w tym towarzystwie, starałem się więc jak najwięcej nauczyć od mistrzów aktorstwa”. Haggis nie kryje zadowolenia ze współpracy z Bridgesem, którego nazywa „gwiazdą pierwszej wielkości i największym odkryciem tego filmu”. „Kamera go ubóstwia, a praca, jaką wykonał, powinna zaskoczyć nawet jego największych fanów”. Poza debiutującym w tak ambitnej roli Bridgesem, Haggis podjął innego rodzaju ryzyko, obsadzając znanych aktorów w rolach nietypowych dla siebie. Zależało mu na wzmocnieniu emocjonalnego wydźwięku kwestii, które padają w filmie. Schulman przyznaje, że spodziewała ich wahań przed zagraniem postaci, które niekiedy dopuszczają się czynów nagannych. „Okazało się, że nasze gwiazdy podeszły do tych bohaterów tak samo profesjonalnie jak do swojego lżejszego repertuaru. Dzięki ich pełnemu zaangażowaniu, kwestie gwiazdorstwa i własnego ego zeszły na dalszy plan”. Według Bullock, kradzież samochodu uświadamia jej bohaterce pustkę jej „bezpiecznego” życia. „Zbudowała je wokół rzeczy błahych”, ocenia aktorka, która nie ukrywa, jak trudno było zagrać kogoś tak odmiennego od niej samej, pod względem wychowania i przekonań. „Jeśli moja twarz i głos mogą posłużyć do pokazania skrywanego gniewu i spowodują, że ludzie zwrócą na niego uwagę, będę bardzo zadowolona”, tłumaczy Bullock. „Światopogląd mojej bohaterki jest dość typowy, a jest to przecież wilk w owczej skórze”. Sandra Bullock nie szczędzi pochwał dla „siły i autorytetu”, którymi obdarza swoja postać jej ekranowy mąż – Brendan Fraser. Przygotowując się do roli, aktor spędził dużo czasu ze Stevem Cooleyem, prokuratorem okręgowym Los Angeles. „Darzę go od tego czasu wielkim szacunkiem”, podkreśla Fraser, przyznając, że jego bohater staje w filmie przed poważnym dylematem. „Rick jest z gruntu uczciwym człowiekiem, ale jednak tylko człowiekiem. Cechuje go taka sama omylność jak nas wszystkich i dlatego byłem bardzo zainteresowany zagraniem tej postaci.” Grany przez Dona Cheadle detektyw Graham Waters ma, jako jedyna postać w CRASH, wpływ na życie wszystkich innych bohaterów, ale, w odróżnieniu od filmów o tradycyjnej konstrukcji, historia nie jest opowiadana z jego punktu widzenia. Nominowana do Oscara gwiazda „Hotelu Rwanda” podkreśla, że ciągłe poszukiwanie prawdy przysparza detektywowi Watersowi wiele bólu i cierpienia. „Zbyt wiele widział, zwłaszcza w swojej rodzinie. Ze względu na zewnętrzne czynniki albo zupełnie świadomie odgrodził się od emocji, które zazwyczaj popychają człowieka do działania”, mówi Cheadle. Podobnymi spostrzeżeniami dzieli się Jennifer Esposito, opisując styl gry jej ekranowego partnera. „Uderza mnie w nim nadzwyczajny spokój, ale dzięki temu potrafi zarazić widza uczuciami, które chce wyrazić”. Jak wspomina Paul Haggis, rola Christine została napisana z myślą o Thandie Newton, która nigdy nie zapomni 4 scen, w których pojawia się w CRASH. „Zmusiły mnie do rozważenia spraw, które nie należą do przyjemnych. W żadnym filmie wcześniej nie odsłoniłam tak wiele prawdy o sobie”. Terrence Howard, grający w filmie męża Newton, dodaje, że ich zadaniem było pokazanie kryzysu, jakie przechodzi ich związek. „Bez przerwy zastanawiają się, czy grają tylko jakieś role, czy łączy ich coś autentycznego. Ich osobistą tragedią jest naprawdę wątpliwość, czy ze względu na kolor skóry, mają prawo do bogactwa i pozycji społecznej, którymi mogą się pochwalić”. Matt Dillon również traktuje swojego bohatera jako jedno z największych wyzwań w swojej karierze: „Niełatwo przyszło mi zagrać tak ekstremalną postać, zwłaszcza sceny, w których, jako policjant wybucham gniewem i obrażam innych.” Podobnie jak pozostali bohaterowie CRASH, Ryan odsłania 2 strony swojej osobowości: „Nie jest złym człowiekiem, kocha swojego ojca, wykonuje obowiązki policjanta bardzo sumiennie, ale potrafi ich także nadużywać. Po prostu nie najlepiej radzi sobie z uczuciami”, podsumowuje Dillon. Twórcy filmu podkreślają, że najtrudniejszym zadaniem było dla nich rozplanowanie skomplikowanego planu zdjęć na zaledwie 35 dni bez uszczerbku dla jakości filmu. „Przykładam wielką uwagę do szczegółów, nie lubię uogólnień”, mówi Haggis. „Wolę wiernie oddać niepowtarzalność chwili niż ‘przebiec’ przez scenę. Prawdziwą sztuką było oddanie szczegółów scenografii i oświetlenia oraz zadbanie o precyzję w grze aktorów przy tak napiętym grafiku.” Twórcy pamiętali jednak, że CRASH jest niepowtarzalnym projektem w ich dorobku, próbuje bowiem ukazać niewygodną prawdę o dzisiejszym społeczeństwie i o jednostce. „Rzuca światło na problem i mówi o tym, co jak dotąd było przemilczane”, mówi Schulman. CRASH niewątpliwie ukazuje prawdę o ludziach, której często nie chcemy poznać, a tym bardziej ujawnić o nas samych. Dla tych, którzy nie boją się ją zgłębić, film stanie się swoistą przestrogą. „Tą opowieścią udowodniłem sobie, jak wątła jest moja równowaga”, mówi Haggis. „Jeśli widz pozwoli sobie na szczerość, odkryje to samo w sobie. Wszystkim nam grozi tytułowa kolizja”.

PAUL HAGGIS (Scenariusz, Produkcja, Reżyseria) W marcu 2003 roku magazyn „Razor” zaliczył Paula Haggisa do „25 Indywidualności Naszych Czasów” obok takich sław jak Bill Clinton, John Irving, Richard Branson, Sam Shepard i Baz Luhrman czyli „niekonformistów, którzy zażarcie bronią swojej niezależności i zmuszają nas do zastanowienia się nad światem”. Poprzednie dzieło Haggisa, scenariusz „Za wszelka cenę”, stało się podstawą nagrodzonego 4 Oscarami dramtu Clinta Eastwooda, a sam autor zdobył nominację do nagrody Akademii Filmowej. Haggis obecnie przygotowuje adaptację komediodramatu Barta Bakera „Honeymoon with Harry”, który wyreżyseruje jeszcze w tym roku. Jednocześnie kończy prace nad scenariuszem kolejnego filmu Clinta Eastwooda, dramatu wojennego „Flags of Our Fathers”, którego producentem będzie Steven Spielberg. Paul Haggis był autorem wielu cenionych seriali telewizyjnych, m. in. „Okrutne ulice”( o którym The New York Times napisał: „jeden z najważniejszych seriali w historii”, „bez niego nigdy nie powstałaby ‘Rodzina Soprano’”), „Prawnicy z Miasta Aniołów”, „Family Law”, „Życie zaczyna się po 30-ce”. Jest laureatem licznych nagród, w tym 2 Emmy, 6 Gemini , „The Humanitas Prize” i wyróżnienia Stowarzyszenia Krytyków Telewizyjnych. BOBBY MORESCO (Scenariusz, Produkcja) CRASH jest debiutem Bobby’ego Moresco jako scenarzysty i producenta. Wcześniej Moresco był jednym z autorów sukcesu takich cenionych seriali jak „Okrutne ulice”, „Falcone” i „Millenium” (nagroda People’s Choice Award dla najlepszego dramatu w 1997 roku). Na premierę czeka jego debiut reżyserski „One Eyed King” z Chazzem Palminteri, Armandem Assante i Williamem Baldwinem. Moresco studiował aktorstwo pod okiem znanych nauczycieli – Lynn Handman w Nowym Jorku i Peggy Fuery w Los Angeles, którzy stworzyli również sławne The American Place Theatre oraz Loft Theatre. W 1978 roku Bobby Moresco założył własną zespół teatralny – The Actor’s Gym w Los Angeles, gdzie wystawił 35 sztuk, w tym często nagradzany „Blackout” (w obsadzie Carol Kane, Joe Mantagna i Justin Chambers). CATHY SCHULMAN (Produkcja) Absolwentka Yale i współzałożycielka Bull’s Eye Entertainment, niezależnej firmy, produkującej dla kina i telewizji, której najnowszym sukcesem jest nagrodzony na festiwalu w Berlinie film „Thumbsucker”. Innymi projektami Schulman były „Employee of the Month”, z Christiną Applegate, Mattem Dillonem i Stevem Zahnem oraz „Godsend” z Robertem De Niro, Gregiem Kinnearem i Rebeccą Romijn Stamos. W trakcie współpracy z Artists Production Group nadzorowała powstawanie takich przebojów jak „Gangi Nowego Jorku” Martina Scorsese oraz „Łzy słońca” (z Brucem Willisem). Trzykrotnie była odpowiedzialna za układanie programu festiwalu kina niezależnego w Sundance, a kilka lat wcześniej jako wice-prezes działu produkcji Samuel Goldwyn Company współpracowała przy powstaniu „Wiele hałasu o nic” Kennetha Branagha i „Szaleństwa Króla Jerzego” Nicholasa Hytnera. BOB YARI (Producent) Po niezwykle dochodowej działalności na polu handlu nieruchomościami, założył i odtąd kieruje Yari Film Group. W studiu obecnie trwają prace nad 12 filmami fabularnymi, a w dotychczasowych 50 produkcjach wystąpiły takie gwiazdy jak Bruce Willis („Hostage”, 2005), Pierce Brosnan („The Matador”, 2005), Julianne Moore („Pozew o miłość”, 2004), Meryl Streep i Umy Thurman („Prime”, 2005), Robin Williams (w debiucie reżyserskim Davida Duchovny’ego „House of D.”, 2005) i John Travolta oraz Scarlett Johansson („Love Song for Bobby Long”, 2004). W 2003 roku wpływowe pismo branżowe Variety nazwało Yariego jednym z najbardziej prężnych producentów niezależnych na rynku amerykańskim. Obecnie dobiegają końca prace nad prestiżowymi projektami Bob Yari Productions – „Find Me Guilty” Sidneya Lumeta z Vin Dieselem i „David Chappelle’s Party” Michela Gondry’ego. MARK R. HARRIS (Producent) Po intensywnej pracy w telewizji (produkcja seriali „Okrutne ulice”, „Życie zaczyna się po 30-ce” i „Baywatch”) oraz w agencji Ashley Famous (dzisiejszej ICM), zajmującej się karierami Dustina Hoffmana, Jona Voigta i Burta Lancastera, Mark R. Harris wyprodukował dla Regent Entertainment nagrodzony Oscarem‘98 film „Bogowie i potwory”. Założona przez niego w zeszłym roku firma Harris Company rozpoczęła prace nad filmami „Conversations with Other Women” (w którym gra Javier Bardem) oraz „My Dad’s a Famous Film Star”(w reżyserii i z udziałem Michaela Keatona). TOM NUNAN (Producent wykonawczy) Współzałożyciel (wraz z Bobem Yarim, i Cathy Schuman), Bull’s Eye Entertainment, która wyprodukowała dotychczas 3 filmy fabularne (obok CRASH – „Thumbsucker” i „Employee of The Month”. Wcześniej Nunan kierował stacją UPN oraz nadzorował prime time’owe produkcje NBC i ABC (między innymi tak popularne seriale jak „Król wzgórza”, „Para nie do pary”, Profiler”, „Kameleon” i „Zwariowany świat Malcolma”). Nunan jest absolwentem wydziału filmowego UCLA, gdzie obecnie wykłada produkcję telewizyjną. J. MICHAEL MURO (Zdjęcia) James „Jimmy” Muro debiutował filmem Kevina Costnera „Bezprawie” (2003). Wcześniej był operatorem kamery w filmach takich reżyserów jak Michael Mann, James Cameron (kamera Steadicam przy filmie „Otchłań”, 1987) i Oliver Stone. Uczęszczał do The School of Visual Arts w Nowym Jorku. LAURENCE BENNETT (Scenografia) Autor scenografii w blisko 20 filmach i produkcjach telewizyjnych, m.in. „Men vs. Women” Edwarda Zwicka, nakręconym dla stacji Showtime, „Przeklętym” na podstawie powieści Stephena Kinga oraz „Uprowadzeniu” oraz uhonorowanym 2 nagrodami Emmy serialu „Once and Again”. MARK ISHAM (Muzyka) Jeden z najbardziej pracowitych i cenionych kompozytorów muzyki filmowej. Poza nagrodami Grammy, Emmy i Clio, otrzymał szereg nominacji do Oscara i Złotego Globu. Do najbardziej popularnych należą jego kompozycje do „Coolera” (2003), „Spartana”(2004), „Blade’a – Wiecznego łowcy” (1998), „Wersji Browninga” (1994), „Nell” (2004), „Na skróty” (2003), „Drugiej prawdy” (1990) i „Autostopowicza” (1986). Poza 65 ścieżkami dźwiękowymi oraz albumami z gatunku electric jazz, New Age, uczestniczył w projektach takich artystów jak Bruce Springsteen, Lyle Lovett, Ziggy Marley, Joni Mitchell, The Rolling Stones, czy Van Morrison. Jego solowe płyty zebrały szereg nagród, w tym Grammy za „Mark Isham” oraz wyróżnienie The London Times dla najlepszego albumu jazzowego 1999 roku za „Miles Remembered”. HUGHES WINBORNE (Montaż) Od 10 lat jeden z najbardziej znanych montażystów filmów niezależnych. W jego dorobku znajdziemy nagrodzony Oscarem dramat Billy’ego Boba Thorntona „Sling Blade” (1996), „Slipping Down Life” z Guyem Pearcem i Lili Taylor oraz komedię „Employee of the Month” (2004) z Mattem Dillonem i Christina Applegate. Winborne pracował też przy kilku prestiżowych produkcjach telewizyjnych, np. „Wild Girls” z Geną Rowlands i Laurą Linney.

SANDRA BULLOCK (Jean) 2005 – Miss Agent 2:Uzbrojona i urocza (Miss Congeniality2, Armed and Fabulous) 2004 – Crash 2002 – Dwa tygodnie na miłość (Two Weeks Notice) 2002 – Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya (Divine Secrets of The Ya-Ya Sisterhood) 2002 – Mordercza wyliczanka (Murder by Numbers) 2000 – Miss Agent (Miss Congeniality) 2000 – 28 dni (28 Days) 2000 – Charlie cykor (Gyn Shy) 1999 – Podróż przedślubna (Forces of Nature) 1998 – Ulotna nadzieja (Hope Floats) 1998 – Totalna magia (Practical Magic) 1997 – Speed 2: Wyścig z czasem (Speed 2: Cruise Control) 1996 – Czas zabijania (Time to Kill) 1995 – Miłość i wojna (In Love and War) 1995 – Ja cię kocham, a ty śpisz (While You Were Sleeping) 1995 – System (The Net) 1994 – Speed: Niebezpieczna prędkość (Speed) 1993 – Zniknięcie (The Vanishing) 1993 – Człowiek demolka (Demolition Man) 1990 – Pracująca dziewczyna (Working Girl, TV) DON CHEADLE (Graham, Producent) 2005 – Tishomingo Blues 2004 – Crash 2004 – Hotel Rwanda 2004 – Po zachodzie słońca (After the Sunset) 2004 – Ocean’s Twelve: Dogrywka (Ocean’s Twelve) 2004 – Zabić prezydenta (The Assassination of Richard Nixon) 2003 – Odmienne stany moralności (The United States of Leland) 2001 – Godziny szczytu 2 (Rush Hour 2) 2001 - Kod dostępu (Swordfish) 2001 – Ocean’s Eleven: Rozgrywka (Ocean’s Eleven) 2000 – Traffic 2000 – Family Man 1998 – Co z oczu, to z serca (Out of Sight) 1998 – Senator Bullworth (Bullworth) 1997 – Boogie Nights 1995 – Rzeczy, które robisz w Denver będąc martwym (Things to Do in Denver When You’re Dead) 1995 – W bagnie Los Angeles (Devil in the Blue Dress) 1994 – Ostry dyżur (E.R., TV) 1992 – 1996 – Gdzie diabeł mówi dobranoc (Picket Fences, TV) 1988 – Barwy (Colors) MATT DILLON (porucznik Ryan) 2005 – Garbi, super bryka (Herbie: Fully Loaded) 2004 – Employee of The Month 2004 – Crash 2002 – Miasto duchów (City of Ghosts) 2000 – O czym marzą faceci (One Night at McCool’s) 1998 – Sposób na blondynkę (There’s Something About Mary) 1998 – Dzikie żądze (Wild Thing) 1997 – Przodem do tyłu (In and Out) 1996 – Piękne dziewczęta (Beautiful Girls) 1996 – Biały aligator (Albino Aligator) 1995 – Za wszelką cenę (To Die For) 1994 – Złote wrota (Golden Gate) 1993 – Święty z fortu Waszyngton (The Saint of Fort Washington) 1992 – Malcolm X 1991 – Pocałunek przed śmiercią (A Kiss Before Dying) 1989 – Drugstore Cowboy 1983 – Wyrzutki (The Outsiders) 1983 – Rumble Fish JENNIFER ESPOSITO (Ria) 2004 – Crash 2004 – New York Taxi (Taxi) 2002 – Welcome to Collinwood 2001 – Nikomu ani słowa (Don’t Say a Word) 2000 – Drakula 2000 (Dracula 2000) 1999 – Kawaler (The Bachelor) 1999 – Mordercze lato (The Summer of Sam) 1998 – Gra o honor (He Got Game) 1998 – Koszmar następnego lata (I Still Know What You Did Lat Summer) 1996 – 2000 – Spin City (TV) WILLIAM FICHTNER (Flanagan) 2005 – Empire Falls 2005 – Mr. and Mrs. Smith 2004 – Crash 2002 – Julia wraca do domu (Julie Walking Home) 2002 – Equillibrium 2001 – Pearl Harbour 2001 – Helikopter w ogniu (Black Hwak Down) 2000 – Gniew oceanu (The Perfect Storm) 1999 – Go 1998 – Armageddon 1997 – Kontakt (Contact) 1996 – Biały alligator (Albino Alligator) 1995 – Zabójcza perfekcja (Virtuosity) 1995 – Gorączka (Heat) 1995 – Dziwne dni (Strange Days) 1994 – Quiz Show 1992 – Malcolm X BRENDAN FRASER (Rick) 2005 – Three Bad Men 2005 – Singularity 2004 – Crash 2003 – Looney Tunes znowu w akcji (Looney Tunes: Back in Action) 2002 – Spokojny Amerykanin (The Quiet American) 2001 – Mumia powraca (The Mummy Returns) 2000 – Zakręcony (Bedazzled) 1999 – Mumia (The Mummy) 1998 - Atomowy amant (Blast from the Past) 1998 – Bogowie i potwory (Gods and Monsters) 1996 – Pani Winterbourne 1995 – Koniec niewinności (Now and Then) 1994 – Odlotowcy (The Airheads) 1992 – Więzy przyjaźni (School Ties) TERRENCE HOWARD (Cameron) 2005 – Hustle and Flow 2004 – Crash 2004 – Ray 2002 – Wojna Harta (Hart’s War) 2001 – Oczy anioła (Angel Eyes) 2000 – Agent XXL (Bog Momma’s House) 1999 – Spisek doskonały (Best Laid Plans) 1995 – Symfonia życia (Mr. Holland’s Opus) 1995 – Martwi prezydenci (Dead Presidents) CHRIS “LUDACRIS” BRIDGES (Anthony) 2005 - Hustle and Flow 2004 – Crash 2003 – Za szybcy, za wściekli (2 Fast 2 Furious) 2001 - The Wash, Hip hopowa myjnia (The Wash) THANDIE NEWTON (Christine) 2004 – Crash 2004 – Kroniki Riddicka (The Chronicles of Riddick) 2002 – Prawdziwe oblicze Charliego (The Truth about Charlie) 2000 – Mission Impossible: 2 1998 – Rzymska opowieść (Besieged) 1995 – Jefferson w Paryzu (Jefferson w Paryzu) 1994 – Wywiad z wampirem (Interview with a Vampire) 1994 – Ostry dyżur (E.R., TV) 1993 – Amerykański łowca (Young Americans) RYAN PHILLIPPE (porucznik Hansen) 2005 – Chaos 2004 – Crash 2001 – Gosford Park 2001 – Konspiracja.com (Conspiracy.com) 2000 – Desperaci (The Way of The Gun) 1999 – Szkoła uwodzenia (Cruel Intentions) 1998 – Gra w serca (Playing by Heart) 1998 – Klub 54 (54) 1997 – Koszmar minionego lata (I Know What You Did Last Summer) 1996 – Sztorm (White Squall) 1995 – Karmazynowy przypływ (Crimson Tide) LARENZ TATE (Peter) 2004 – Crash 2004 – Ray 2003 – Odwet (A Man Apart) 1997 – Wysłannik przyszłości (The Postman) 1995 – Martwi Prezydenci (Dead Presidents)