I co, nie można? Można!!!
Jestem starym facetem i pewnie niejeden dziś w kinie pomyślał, że sale mi się pokiełbasiły... Nic bardziej mylnego.
Z prawdziwą przyjemnością obejrzałem ten film. A kinomaniakiem jestem zaprzysięgłym i dość wybrednym... Po zalewie ostatnich "rewelacyjnych" super - produkcji taki "Mikołajek" to balsam. Uwierzcie...
No bo co my tak naprawdę ostatnio w tych kinach oglądamy...?
Albo totalne Łubu-Dubu gdzie krew leje się rzekami, a ilość wystrzelonych kul to Piękny Sen Złomiarza, albo głupawą komedię, gdzie dowcip już jest tak "zawoalowany", że mój pies nawet by się uśmiał, albo zawiłe perypetie miłosne gdzie sala kinowa przypomina porodówkę lub górską halę - wszyscy beczą...
Że o trzygodzinnym komputerowo wygenerowanym kiczu nie wspomnę...
A na rodzime "Nie kłam, że nigdy w życiu nie mówisz, że kochasz, a mówisz, że kłamiesz" spuszczam kurtynę.

A "Mikołajek"?

Prosty, zabawny, nie przeintelektualizowany obraz o Wielkich Problemach grupki przesympatycznych chłopaków - znakomity klimat lat 60-tych, świetne zdjęcia i muzyka, rewelacyjna gra młodziutkich aktorów - czegóż chcieć więcej...?
Może tylko tego, że obyśmy my mieli li tylko takie problemy - czego i Wam wszystkim w tym przedświątecznym czasie życzę... :)