Fakt, że wyjściowy pomysł fabuły jest niezwykle idiotyczny tylko dodaje pikanterii całej produkcji - oto pewną brytyjską modelkę (Charlotte Lewis) prześladują dziwne telefony, a wokół niej zaczynają ginąc przypadkowi ludzie. Wkrótce okazuje się że to właśnie aparaty telefoniczne pragną dobrać się do modelki, zawładnąć jej ciałem i duchem... Tak, włoskie telefony atakują. Były już nawiedzone pralki, maglownice, krany czy szafy, ale telefony Deodato są nie do podrobienia! Ruchliwe, szalone, niebezpieczne - mogą dopaść cię wszędzie. Sporo tu świetnych pomysłów, zaskakujących lub żenująco zabawnych - od wybuchowego człowieka, poprzez umierające akwarium, dziwne dźwięki znikąd oraz (prawie dosłownie) seks telefoniczny. Do tego spora porcja krwi, golizny, konwulsji naszych rozmówców oraz genialna ścieżka dźwiękowa Simonettiego i oblana kontrastowymi barwami scenografia (mieszkanko głównej bohaterki to cacuszko designu lat 80-tych). Dzieje się tu sporo, także nie ma co filmu krytykować - wystarczy siadać przed ekranem i... podnieść słuchawkę!