ja też miałam łzy w oczach jak to oglądałam;( zwłaszcza że wogóle się tego nie spodziewałam, nie znałam wcześniej biografii Beatrix Potter i byłam pewna że w końcu się pobiorą i będą żyć długo i szczęśliwie;((( no i Ewan wzbudził moją sympatię od samego początku, pomijając fakt że uwielbiam go jako aktora, ale postać była świetna, trochę taki ofermowaty, ale bardzo miły, tym bardziej było mi go żal...

Być może winna jest tu moja sympatia do tej pięknej buźki, ale film upadł po śmierci Normana, zrobił się strasznie rozlazły, nudny i zwyczajnie nieciekawy. Trzeba przyznać, że McGregor wprowadzał na ekran aurę, której potrzebuje każdy film. Gdy jej nie ma, jest klapa.

Może masz rację, ale rozlazłe, nudne i nieciekawe potrafi być w rzeczywistości życie po stracie ukochanej osoby, czyż nie? Film łapie za serce...

To prawda, że jak Ewan znika, to dalsza część filmu nie ma żadnego sensu XD