świetny film! Jest do obejrzenia w całości na YT, tylko lekko obraz z dźwiękiem się rozjeżdża.

Są już kopie ze synchronizowanym dźwiękiem (ripy z TVP Kultura).

Ja odebrałem dołączenie do orkiestry jako częściową porażkę urzędnika -- zrozumiał, że musi być taki jak reszta, musi grać razem z innymi. Dopiero wtedy społeczeństwo go zaakceptowało (tłum wiwatujący na cześć orkiestry). Jednakże, pomimo tego, że w zespole wszyscy grają tak samo, a rytm jest wybijany laską przez dyrygenta, pozwalał on sobie na własne akcenty -- stąd porażka jest tylko częściowa.

Pytanie, jaka była rola drugiego urzędnika (tego od bazgrołów na murze)? Wydawał się, że słyszy i rozumie urzędnika, aczkolwiek, gdy się w końcu ponownie spotkali, ten był już całkowicie zrezygnowany i nie podjął kontaktu (chwilę później oddał trąbkę dziecku)...

Moim zdaniem, film przedstawia konformistyczne społeczeństwo w czasach komunizmu, które było głuche lub udawało, że nie słyszy głosów antykomunistycznych (z lęku? wygody? niezrozumienia?...).