Pamiętam jak kilka lat temu jako bądź co bądź mały chłopiec oglądałem sobie filmy fabularne disney'a. Jak na tamte czasy, dla dzieciaków bezkonkurencyjne. Nie mówię tylko o kreskówkach, ale także o filmach fabularnych. Zawsze ciepłe, zawsze wzruszające, czasem z przesłaniem...ile to dziecięcych łez popłynęło podczas oglądania tych filmów z vhs :)
Ale czasy sie zmieniają, ja mam już latek troszkę więcej, i teraz widząc logo disneya irytuje mnie to że będzie to film pod młodszą publiczność. Bez wartkiej akcji, bez rozbieranych scen, z wyraźnym mottem i happy endem.

Tak samo miało być z "Mostem do Terabithii". Przyznam się bez bicia że poszedłem na ten film tylko ze względu na pozytywne recenzje i wysoką ocenę na filmwebie. Widząc logo disneya od razu pomyślałem...no tak bajka dla dzieci, no ale przynajmniej zobaczę jak przez te 10 lat zmieniło się podejście do młodszych widzów. I przyznam się też że film był do połowy dosyć przewidywalny, aczkolwiek interesujący. Spodziewałem się jakiegoś zwrotu akcji ale nie aż takiego. Szczególnie że w hollywoodzkich produkcjach reżyserowie niechętnie uśmiercają dzieci. Pamiętam że ostatni raz na filmie wzruszyłem się tak na "Królu Lwie" (ojoj ile to już lat). Nie przypuszczałem że ja stary chłop zdolny jestem jeszcze do przeżywania takich emocji oglądając bądź co bądź film dla dzieci. Niesamowita kreacja bohaterki bardzo mi w tym pomogła. Widz chyba od początku identyfikuje sie z Leslie, co pod koniec odnosi oczekiwany przez reżysera skutek. Sprytne, ale jak inaczej w dzisiejszych czasach można pokazać śmierć i próbować oswoić z nią młodzież. Disney wciąż to potrafi i zasługuje według mnie na wielkie uznanie. 10/10 , no i wypada śledzić losy młodej aktorki bo rośnie niezła gwiazda.

PS: Czy osoby po 20'tce , podobnie jak ja dosyć emocjonalnie odebrały ten film ? Czy to tylko ja mam jakieś emocjonalne zachwianie ?