Most do Terabithii jak plugawa kaszanka, bezlitośnie rozprawił się z widzami ,którzy chcieli oglądnąć film z gatunku fantasy czy jak tam podawano (np.TVN).Niestety, ale to nie jest film fantasy ,ani przygodowy.Jest to w najczystszej postaci dramat psychologiczny,ale od ok.52 min.filmu.Do tego czasu jest miłym,zabawnym,pouczającym filmem familijnym.Natomiast osoby, które dostrzegły gesty i miły uśmiech Leslie nie skłamały by gdyby powiedziały ,że to film romantyczny z zakresu szkolnych przyjażni i miłości.To wszystko wskazuje,że film stworzył warunki do tego by widza „zasztyletować w samo serce” z ranami które niedadzą się łatwo zagoić.I z tego powodu ,jak ktoś mógłby powiedzieć : opowiastkę dla gówniarzy i ludzi pseudouczuciowych jakim jest film Most do Terabithii - mianowałbym krukiem.Ale białym krukiem, dziełem dzieł,wzorcem dla wzorców,największą poezją wśród największych poezji.Dzieła Getego,Van Goga,Da Vinci,Mozarta,Chopina powinny znajdować się pod scenariuszem tego filmu.Wielkość tego filmu przerasta każdą działalność artystyczną człowieka na ziemi.Nieprawdopodobna głębia problemów w nim zawartych obejmuje: wiarę(ok.56 minuta filmu),przeznaczenie(ok.67min.),przyjażń(ok.47 min.),miłość(ok.65min.),cierpienie do granic wytrzymałości(od ok.70 min.),nadzieja(koniec filmu)...i dużo dużo więcej zasadniczych kwestii dla ludzkiego życia.Film ten, mówiąc krótko , pokazuje nam litery drogowskazu.A przy określaniu gatunku tego filmu powinniśmy mówić :to po prostu jest Most do Terabithii.

P.S. szukam krytycznych opini o filmie