Nie zgadzam się do końca z twoim zdaniem: 1) Kobieta o wszystkim wiedziała wcześniej niż ten facet. To trochę zmienia postać rzeczy.
2)widać było w niej desperację i to jak się biła z myślami , kochała faceta z którego seksualnością się pogodziła dawno , ale desperacja nie pozwalała jej na godność i satysfakcjonujące życie. Chciała mu wybaczyć , szokiem było jego odejście dla niej nie orientacja .
3) patetyczność - z pozoru była zgorzkniałą kobietą która trzyma fason przed mężem i sobą , piła i udawała przed córką z roztrzęsionym głosem .
+ jednak zgodę się z tym, że za mało autentyczności w tym za mało konfrontacji z jej osobistą emocją , a za dużo spruchnialstwa i goryczy .
+emocje ojczulka -niby ok dramat i w ogóle ,ale to wszystko jakoś tak powierzchownie, gdyby to był długi romans i mniej zaryczany , a bardziej skomplikowany . Za mało wiarygodny , choć to jak mu dziękuje wyjaśnia w pewnym sensie jego odejście .
4) ckliwość - była dobra by ukazać chemie u ojczulka i kumpla, oraz zrozumienie i pożądanie które wisi w powietrzu .
+ich wielkie Big Love - okey niby coś poczuli , ale dramat był taki jakby mieli zamieszkać razem a jeden drugiego w ostatniej chwili zostawił szczególnie ze strony koleżki i ojczulek z miną rodem z Tajemnicy B.M. , choć rozumiem że chodziło mu o jego utracone szczęście na rzecz rozsądku.
5) synuś fajna postać autentycznie pokazuje jak kumple bywają w tych sprawach tępi . To wybaczenie też jasno pokazuje że kumpel nie miał romansu tylko się raz zapomniał nie zabrał mu ojca , koniec jest kwintesencją filmu i jest najlepszy . i dodaje lekkości .