To prawda. Film jest mocny i przejmujący. Zresztą wystarczy spojrzeć na żywe dyskusje na forum, żeby się przekonać, że na wielu bardzo różnych widzach zrobił duże wrażenie. Mam tylko jedną uwagę - "Musimy..." jest trochę przestylizowany. Tak dużo w nim symboliki, klamer stylistycznych i nawiązań do scen wcześniejszych, że przestajemy oglądać historię nieszczęśliwej rodziny, a zaczynamy oglądać artysyczne popisy erudyty. Całość tych zabiegów niestety stawia cudzysłów nad historią - tak wiele razy reżyser mruga do nas okiem, że stajemy się świadomi jego obecności (a więc tego że oglądamy fikcję) . Moim zdaniem, w filmie, który miał wstrząsnąć to błąd.

A mnie szczerze mówiąc trochę rozczarował. Był przewidywalny, od początku wiedziało się, że chłopiec zabił kogoś w szkole. Jedyną zaskakującą rzeczą był fakt,że zabił tez ojca i siostrę. Cóż, liczyłam na o wiele więcej, szczególnie po przeczytaniu tylu schlebiających ocen.

Dlatego nigdy nie czytam opinii przed wyjściem na film ;) Jeśli nastroje są zbyt podniosłe to i pieją na cześć reżysera hymny dziękczynne, to można się spodziewać rozczarowania. A jeśli widać hejt za hejtem to można stwierdzić, że nie ma po co iść i przegapić całkiem ciekawy film...
W kwestii filmów ufaj tylko sobie ;)
Ja nie żałuję wyprawy na ten film. Bardzo dobry.

Ale na czego więcej liczyłaś? Chyba krwi było aż nadto. Czy film zawsze musi czymś zaskakiwać? A może lepiej, żeby był przewidywalny, ale wbijał w fotel i dawał do myślenia?

Właśnie z tego powodu, czyli, że film jest przewidywalny, nie wbił mnie w fotel. Czegoś mi tu brakowało. Film jest dobry, ale niektóre opinie z niekończącymi się zachwytami to przesada. Ot dobry film, nie rewelacyjny ale dobry.