Warto zauważyć jeszcze jedną płaszczyznę tego filmu. Owszem, film jest o ciągle wymykającym się szczęściu, o splocie przypadków i zbiegu okoliczności, którzy rządzi naszymi losami, ale jest jeszcze jedno... Skoro reżyser stosuje tak oczywistą klamrę (dokładnie ta sama scena w sklepie - na początku i na końcu), to znaczy, że chce zwrócić uwagę na pewną powtarzalność, którą przedstawia na zasadzie kontrastu, Druga scena - jakaś parada socjalistów/komunistów. Wszystko przebiega w "rodzinnej" atmosferze, ludzie niosą te sztandary, ale uśmiechają się i są pokojowo nastawieni, przechodzi Ali Atsu, który właśnie idzie do prostytutki, również się uśmiecha. Tak samo zaczyna się pierwsza scena drugiej części. Tylko że to protest w Turcji, podczas którego aresztują ludzi. Druga rzecz. Ali Atsu jest Turkiem w Niemczech, który ma dobrą emeryturę, może sobie pozwolić na utrzymywanie kobiety za seks, jego syn jest profesorem na niemieckiej uczelni itd. Spokojne, konsumpcyjne życie. A Niemki w Turcji zachowują się inaczej - angażują się w ruch oporu. Człowiek pozostawiony w danych warunkach natychmiast się w nich odnajduje. Protest w Niemczech miał pokazać spokój tej rzeczywistości, ale spokój bierny. Żyjąc w ten sposób trudno poważnie myśleć o tym, że ludzie na świecie giną za ideały i wolność. Nas to nie dotyczy. Dobrze to pokazano w scenie kłótni młodej Turczynki z matką tej Niemki. "Jakoś sobie poradzicie, przecież wstąpicie do UE i będzie ok". Tyle. 9/10